Gatunek botaniczny pochodzenia filipińskiego, opisany przez Oakesa Amesa w 1915 roku, Renanthera zawdzięcza swoją nazwę rodzajową łacińskiemu słowu renis, które oznacza nerkę, oraz greckiemu Anthos, oznaczającemu kwiat, skąd wnioskujemy, że kształt płatków jest nerkowaty.
In arealul sau natural, in Filipine, specia populeaza provinciile quezon, Rizal si Zambales de pe insula Luzon, si provincial Surigao de pe insula Mindanao. Creste in general in statiuni epifitice, pe copaci din zone deschise, ierboase, de la altitudini de peste 500 m deasupra nivelului marii. Are o talie medie, de 30 – 60 cm inaltime, iar pe tulpina se insera frunze coriacee, de 15 – 19 cm lungime si 1 – 2 cm latime, distihe, ligulate, inegal si obtuz bilobate apical, aspect tipic la genul Vanda si la genurile inrudite.
Nazywana czasem hiszpańską tancerką ze względu na wygląd kwiatów, orchidea Renanthera monachica wyróżnia się spektakularnym kwitnieniem na osiowych, podniesionych, pojedynczych, luźno groniastych pędach, wyposażonych w rurkowate przysadki, które występuje od późnej zimy do wiosny, niosąc 6 – 30 kwiatów o średnicy około 4 cm, pozbawionych zapachu, które jednak utrzymują się przez długi czas. Ich kolor to blado pomarańczowy, pokryty obfitymi krwistymi plamami o nieregularnym rozmieszczeniu.
Orhideea Renanthera monachica potrzebuje obfitego oświetlenia, wartości promieniowania świetlnego mieszczą się w przedziale 40000 – 50000 luksów, preferując ekspozycję na intensywne, lecz przefiltrowane światło przynajmniej w godzinach popołudniowych. Zapewnienie efektywnej wentylacji jest absolutnie konieczne.
Renanthera monachica to gatunek termofilny, preferujący latem średnią temperaturę dzienną 29 – 31°C i minimum 22°C w nocy, z różnicą 7 - 9 °C między dniem a nocą. Wiosną średnia temperatura dzienna wynosi 31 – 32°C, a nocą 20 – 22 °C, z amplitudą 10 – 11 °C, natomiast zimą wartości termiczne mieszczą się w przedziale 28 – 29 °C w dzień i minimum 19 °C w nocy, z różnicą 9 – 11°C.
Gatunek ten nie jest tak wymagający jak przedstawiciele rodzaju Vanda i ich hybrydy względem wilgotności względnej środowiska, preferując wartości 80 – 85% latem i jesienią, które zimą zmniejszają się do 70%, aż do początku wiosny.
Renanthera monachica preferuje uprawę w wiszących doniczkach lub drewnianych skrzynkach z przewiewnym podłożem, o silnym drenażu, zawierającym duże kawałki węgla, kory, korka i włókna kokosowego. Niektórym roślinom podaje się tylko tyle podłoża, ile potrzebują do ukorzenienia, pozwalając rozwiniętym korzeniom rosnąć poza pojemnikami. Nie zaleca się przycinania korzeni, ponieważ taka ingerencja spowalnia wzrost roślin o kilka lat.
Podlewanie będzie obfite latem i jesienią, natomiast zimą, przez okres 3 – 4 miesięcy, należy je ograniczyć. Podłoże powinno być stale wilgotne podczas aktywnego wzrostu.
Nawożenie zaleca się co tydzień, w rozcieńczeniu 25 – 50% w stosunku do stężenia wskazanego przez producenta. Wiosną i latem wybiera się nawozy o wyższej zawartości azotu, a od końca lata do jesieni nawozy bogate w fosfor.
Aceasta specie necesita oferirea unei perioade de repaus, constand in sistarea fertilizarii si reducerea irigarii, insa nu este neaparat necesara, intrucat nu se poate discerne cu certitudine un sezon uscat in mediul natural. Ideal, pentru cei ce prefera oferirea unei perioade de repaus, aceasta va avea loc in lunile de iarna.
Renanthera monachica poate fi achizitionata aici (link).
Chcesz zobaczyć więcej artykułów i zdobyć więcej wiedzy? Ten artykuł jest dostępny za darmo, ale możesz wesprzeć secretgarden.ro cu o recenzie aici:
Google: Recenzje w Google
Facebook: Recenzje na Facebooku