Phalaenopsis gigantea to gatunek botaniczny pochodzący z rejonu Sabah (Merutai i Góra Tygrysa) na północnym Borneo, gdzie jest uważany za gatunek rzadki i zagrożony wyginięciem.
Występuje również na zachodnim zboczu Gór Crocker, w Sarawaku i zachodnim Kalimantanie. Gatunek ten został niedawno odnaleziony w pierwotnych lasach Jawy, rosnąc łatwo na wysokości około 150 m. To epifityczny gatunek o dużych rozmiarach, preferujący klimat ciepły do bardzo ciepłego, posiada krótki pęd, całkowicie pokryty nasadami liści dużych, w liczbie 5 lub 6, zwisających, o skórzastym wyglądzie, błyszczących po obu stronach, eliptycznych do podłużno-jajowatych, w kolorze zielono-niebieskim. U okazów rosnących w naturze liście osiągają długość 56–91 cm. Gatunek może kwitnąć o każdej porze roku, jednak największa częstotliwość kwitnienia przypada na późne lato i wczesną jesień, na długich pędach o długości 15–40 cm, gronach lub wiechach, zwisających, z licznymi kwiatami na kwiatostan, wyposażonych w małe, trójkątne przysadki. Kwiaty otwierające się jednocześnie są silnie pachnące, o słodkawym aromacie, mają 3,8–7 cm średnicy, gwiaździsty kształt i mięsistą teksturę. Mogą być białozielone do żółtych, z gęstym brązowym lub kasztanowym nakrapianiem. Wargówka jest biała i ma jasnoczerwono-fioletowe nakrapianie. Jeśli pędy nie zostaną usunięte po kwitnieniu, mogą na nich wystąpić kolejne kwitnienia przez kilka kolejnych sezonów
Światło do wzrostu dla Phalaenopsis gigantea ma niskie wartości, mieszcząc się w przedziale 8000 – 10000 luksów, sprzyjając lokalizacjom zacienionym do bardzo zacienionych.
Idealna temperatura mieści się w przedziale 28 – 32 w ciągu dnia, w nocy spadając o 7 – 9°C do wartości między 21 – 24°C.
Zalecana wilgotność do pomyślnego wzrostu w warunkach mieszkania dla tego gatunku powinna mieścić się w przedziale 70 – 75%. W środowisku naturalnym wartości są wyższe, jednak w warunkach mieszkania wartości powyżej 75% mogą zwiększać ryzyko wystąpienia chorób grzybiczych.
Ca substrat se poate utiliza muschiul sphagnum, fie uscat, cand va trebui sa fie administrat in amestec cu scoarta de calibru mare, fie muschi sphagnum viu. In ambele cazuri se recomanda administrarea de fertilizanti in mod frecvent, cel putin saptamanal, insa la dilutii mari, de 25% din valorile indicate pe flacon, pentru perioada de vara, urmand ca aceasta sa fie redusa la jumatate (10-12%) pentru perioada de iarna. Alternativ, se va interveni si cu fertilizare foliara. Un sfat extrem de util este acela de a pozitiona ghiveciul la un unghi de 45 grade, pentru a asigura un drenaj eficient. Se recomanda schimbarea substratului atunci cand se observa formarea de noi radacini, insa atunci cand este posibil, aceasta operatiune ar trebui evitata in sezonul rece.
Speciei Phalaenopsis gigantea i se va asigura o umiditate constanta pe tot parcursul anului, si se va utiliza irigarea cu apa calduta sau la temperatura camerei. Este recomandat ca irigarile sa se efectueze dimineata devreme si sa se asigure o ventilatie eficienta.
In afara unei usoare scaderi a temperaturii, de 1 – 2 °C, si de reducerea cantitatii de fertilizant, aceasta specie nu necesita asigurarea unei perioade de repaus.
Vrei sa vezi mai multe articole si sa acumulezi mai multe cunostinte? Acest articol este oferit gratuit, insa poti sustine secretgarden.ro z recenzją tutaj:
Google: Recenzje w Google
Facebook: Recenzje na Facebooku