Nazwa nadana przez Louisa – Marie Auberta Du Petit - Thouarsa w 1822 roku, należąca do plemienia Dendrobieae, rodzaj Bulbophyllum pochodzi z języka starogreckiego, od słów bulbos oznaczającego cebulkę i phyllon oznaczającego liść. Gatunki rodzaju Bulbophyllum są ściśle spokrewnione z gatunkami rodzaju Cirrhopetalum i razem uważane są za rodzaje storczyków z największą liczbą gatunków. Taksonomicznie znanych jest co najmniej 25 spokrewnionych rodzajów, z których najczęstsze to Cirrhopetalum, Ione, Mastigion, Megaclinium, Rhytionanthos i Trias.
Rośliny zazwyczaj mają niewielkie do średnich rozmiarów, chociaż niektóre gatunki mogą łatwo przekraczać długość ponad metra, gatunki rodzaju Bulbophyllum mają płożący (pełzający) pokrój, wzrost sympodialny, pseudobulwy wyróżniające się rozmiarami w porównaniu do wielkości kwiatów i liści, które mają mięsistą, woskową, skórzastą teksturę, zwykle niosąc jeden, a rzadziej dwa liście osadzone na szczycie.
Oferta completa de Bulbophyllum este disponibila aici (link).
Kształt kwiatów jest niezwykle zróżnicowany, o rozmiarach od 2 mm do 400 mm. Wspólną cechą jest obecność ruchomego labelum, pełniącego rolę w zapylaniu, gdzie labelum działa jak dźwignia, katapultując zapylacze, zwykle małe muchówki, w kierunku pyłków i powierzchni znamienia. Kwiaty zazwyczaj żyją krótko, od 5 do 7 dni, ale rekompensują to powtarzającym się kwitnieniem. Niektóre gatunki i hybrydy mają pachnące kwiaty, chociaż ich zapach nie zawsze jest przyjemny, czasem przypominając zapach starego sera.
Obecnie uważa się, że rodzaj Bulbophyllum obejmuje ponad 2000 gatunków głównie tropikalnych i subtropikalnych, z niektórymi gatunkami występującymi także w klimatach umiarkowanych. Ponad 25 gatunków występuje w Ameryce Południowej i Środkowej, aż do obszaru Karaibów, a większość znajduje się w Afryce równikowej, na Madagaskarze, w Azji, od podnóży Himalajów po Indonezję, Wietnam, Kambodżę, Malezję, Filipiny, Jawę, Borneo, Sumatrę, Sulawesi, Nową Gwineę, Australię i Nową Zelandię. Nowa Gwinea jest uważana za centrum pochodzenia gatunku, na tej wyspie znajduje się ponad 600 gatunków.
Większość gatunków z rodzaju Bulbophyllum preferuje ciepły klimat, z temperaturami zimowymi nie spadającymi poniżej 15 ℃, a dziennymi temperaturami w ciepłym sezonie w zakresie 23 – 27 ℃. Dobra wentylacja jest niezbędna i konieczna do pomyślnej uprawy gatunków z rodzaju Bulbophyllum.
Storczyki Bulbophyllum i Cirrhopetalum lubią światło, niekoniecznie intensywne, wymagając lekkiego zacienienia roślin i ochrony przed bezpośrednimi promieniami słonecznymi w sezonie letnim. Zazwyczaj wartości natężenia światła mieszczą się w przedziale 20000 – 35000 luksów, co zdecydowanie sprzyja obfitemu kwitnieniu.
Wilgotność powietrza potrzebna do uprawy jest średnia, około 60%, co jest typowe dla upraw w warunkach domowych. Podlewanie będzie częste, ponieważ zarówno rośliny zamontowane na płytkach, jak i te posadzone w doniczkach preferują obfite podlewanie, w większym stopniu niż większość innych rodzajów storczyków. Zazwyczaj zaleca się unikanie podlewania, ale jeśli są wątpliwości, gatunki z rodzaju Bulbophyllum są wyjątkiem od tej zasady w uprawie storczyków.
Nawożenie będzie przeprowadzane regularnie, przy każdym podlewaniu, co tydzień, ale zostanie wstrzymane na miesiąc w okresie zimnym.
Gatunki z rodzaju Bulbophyllum preferują minimalne montowanie, czy to na korkowych płytkach lub korze, czy w doniczkach, z korą o małych do średnich rozmiarach, mchem sphagnum, perlitem, węglem, kawałkami włókna kokosowego lub kompostem. Można je dzielić i przesadzać najlepiej, gdy zauważy się nadmierny wzrost roślin poza doniczkami.
Oferta completa de Bulbophyllum este disponibila aici (link).
Chcesz zobaczyć więcej artykułów i zdobyć więcej wiedzy? Ten artykuł jest dostępny za darmo, ale możesz wesprzeć secretgarden.ro z recenzją tutaj:
Google: Recenzje na Google
Facebook: Recenzje na Facebooku