Φυτά ιδιαίτερα ελκυστικά λόγω του ειδικού αρώματος των φύλλων και της ιδιαίτερης εμφάνισής τους, που μπορούν να καλλιεργηθούν με επιτυχία τόσο σε διαμέρισμα όλο το χρόνο, όσο και σε κήπους ή βεράντες, από Μάρτιο – Απρίλιο έως Οκτώβριο. Τα αρωματικά γεράνια είναι ίσως πιο γνωστά για την ποικιλία με άρωμα λεμονιού, με απωθητικές ιδιότητες κατά των εντόμων, και ειδικά των κουνουπιών.
Οι περισσότερες ποικιλίες που υπάρχουν στην κηπουρική καλλιέργεια είναι υβρίδια που έχουν ως ένα από τα γονικά είδη το Pelargonium graveolens, είδος από τη Νότια Αφρική, με φυσική εξάπλωση στην Επαρχία του Ακρωτηρίου και τις βόρειες επαρχίες της Νότιας Αφρικής, τη Ζιμπάμπουε και τη Μοζαμβίκη. Μαζί με αυτό το είδος, άλλοι ταξονικοί τύποι που χρησιμοποιούνται στη δημιουργία αυτών των υβριδίων είναι οι Pelargonium crispum, P. tomentosum, P. capitatum και P. radens.
Η πλήρης προσφορά γερανιών από το Secret Garden είναι διαθέσιμη εδώ (link).
Η καλλιέργεια των αρωματικών γερανιών ξεκίνησε στην Ευρώπη τον 18ο αιώνα, όταν τα πρώτα φυτά έφτασαν στην Αγγλία, όπου άρχισε η δημιουργία υβριδίων, που αρχικά καλλιεργούνταν για τα άνθη τους. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, το ενδιαφέρον των καλλιεργητών στράφηκε στο άρωμα των φύλλων, το οποίο έγινε πολύ πιο σημαντικό από το χρώμα και την ανατομία του άνθους. Έτσι, τα αρωματικά γεράνια έγιναν πολύ δημοφιλή, απολαμβάνοντας τις καλύτερες θέσεις σε κάστρα και αρχοντικά, από όπου απλώνανε το άρωμά τους, καλύπτοντας τις δυσάρεστες οσμές των κατοικιών και αποτελώντας έτσι την πρώτη μορφή εσωτερικών αρωματικών χώρου, γι' αυτό και η παρουσία τους στα σπίτια των ευγενών έγινε γρήγορα αναγκαιότητα. Καθώς η καλλιέργειά τους προχώρησε και αναπτύχθηκε, τα αρωματικά γεράνια έγιναν προσιτά ακόμη και στις κατώτερες κοινωνικές τάξεις, καθιστώντας τα μερικά από τα πιο αγαπημένα φυτά εσωτερικού χώρου.
Από άποψη καλλιέργειας και φροντίδας, τα αρωματικά γεράνια είναι ίσως από τα πιο εύκολα φυτά εσωτερικού χώρου, και μπορούν να στεφθούν με επιτυχία ακόμη και οι πρώτες κηπουρικές προσπάθειες του αρχάριου ερασιτέχνη.
Αντέχουν εξαιρετικά καλά στην ξηρασία, συνήθως απαιτώντας πότισμα μία φορά την εβδομάδα, που γίνεται με βύθιση της γλάστρας, επιτρέποντας στη συνέχεια την αποστράγγιση του πλεονάζοντος νερού. Το επόμενο πότισμα συνιστάται να γίνεται μόνο όταν το υπόστρωμα έχει στεγνώσει σημαντικά. Κατά τη διάρκεια του χειμώνα, τα ποτίσματα θα μειωθούν σημαντικά, με το νερό να χορηγείται μόνο για να διατηρεί το υπόστρωμα υγρό.
Τα αρωματικά γεράνια αγαπούν το έντονο φως, ακόμα και κατά τη διάρκεια του χειμώνα, όταν καλλιεργούνται σε εσωτερικούς χώρους. Αν φυτευτούν στον κήπο, μερικές ώρες απευθείας ηλιοφάνειας αρκούν για βέλτιστη ανάπτυξη, καθώς τα φυτά δεν εκτιμούν την υπερβολική έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία καθ' όλη τη διάρκεια της ημέρας. Κατά την τοποθέτηση στον κήπο, θα πρέπει να αποφεύγονται οι θέσεις που υπερθερμαίνονται, και το θερμικό εύρος αναφοράς για την ανάπτυξή τους είναι 16 – 25 ℃.
Για τη λίπανση θα χρησιμοποιηθούν ισορροπημένα σκευάσματα, με μηνιαία εφαρμογή, αλλά η συγκέντρωση του λιπάσματος θα μειωθεί στο 50% της δόσης που προτείνει ο κατασκευαστής.
Εντυπωσιακή στα αρωματικά είδη Pelargonium είναι η τεράστια ποικιλία στο σχήμα και το χρώμα των φύλλων, που συχνά διευκολύνει την αναγνώριση των ειδών ακόμη και χωρίς άνθη. Αν εκτιμήσουμε ότι αυτή η ποικιλία σε σχήματα και χρώματα αντανακλάται και στα έντονα αρώματα, που διαφέρουν από εσπεριδοειδή (λεμόνι, πορτοκάλι), τριαντάφυλλο, κανέλα, μήλο, μέντα ή ακόμα και πιο σπάνια αρώματα, όπως σοκολάτα ή κόλα, τότε είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί κάθε λάτρης των φυτών εσωτερικού χώρου πρέπει να έχει στη συλλογή του τουλάχιστον μερικά δείγματα. Πέρα από την αισθητική αξία και το ξεχωριστό άρωμα, τα αρωματικά γεράνια ξεχωρίζουν και για τις πρακτικές, ιατρικές ή καλλυντικές τους ιδιότητες, που οφείλονται στα πτητικά έλαια που περιέχονται στις τρίχες των φύλλων. Η επαφή ή ακόμα και η άμεση εφαρμογή των φύλλων στο δέρμα, με τριβή, θα απελευθερώσει τα έλαια στο δέρμα, μεταφέροντας μαζί με το άρωμα και τις καταπραϋντικές και απωθητικές για έντομα ιδιότητες. Εφόσον τα φύλλα αυτών των φυτών χρησιμοποιούνται και για αρωματισμό ποτών, γλυκών, κέικ, μαρμελάδων και γλυκισμάτων, συχνά δανείζουν σε αυτά τα προϊόντα τις αντιβακτηριακές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητές τους. Τα φύλλα των αρωματικών γερανιών χρησιμοποιούνται συχνά για την καταπράυνση του βήχα.
Το όνομα του γένους (Pelargonium), που σημαίνει πελαργός με σακάκι (pelargos), αναφέρεται στο σχήμα του καρπού, που οι αρχαίοι παρομοίαζαν με το ράμφος ενός πελαργού. Το όνομα του είδους, graveolens, αναφέρεται στη δυνατή μυρωδιά των φύλλων.
Οι γνωστοί μέχρι σήμερα αρωματικοί υβρίδιοι είναι οι εξής:
- P. "Graveolens" (ή Pelargonium graveolens hort.) - μια ποικιλία με άρωμα τριαντάφυλλου, πιθανώς υβρίδιο μεταξύ P. graveolens και P. radens ή P. capitatum. Αυτός ο καλλιεργούμενος τύπος συχνά αναγνωρίζεται λανθασμένα ως το βοτανικό είδος Pelargonium graveolens. Η κύρια διαφορά μεταξύ του είδους και αυτού του καλλιεργούμενου τύπου είναι ο βαθμός διαίρεσης των λοβών του φύλλου. Το βοτανικό είδος έχει 5 λοβούς, ενώ ο καλλιεργούμενος τύπος έχει 10.
- P. "Citrosum" – ένας καλλιεργούμενος τύπος αρωματικών γερανιών με εσπεριδοειδές, λεμονάτο άρωμα, παρόμοιος με το P. "Graveolens", με γνωστές ιδιότητες απώθησης εντόμων, ιδιαίτερα εκτιμημένος για την απώθηση κουνουπιών. Παρόλο που κυκλοφορούν φήμες ότι αυτό το φυτό έχει γενετικά τροποποιηθεί με εισαγωγή γονιδίων από το είδος Cymbopogon citratus (λεμονόχορτο), αυτό το γεγονός είναι πολύ απίθανο και αποτελεί μάλλον ένα "αστικό μύθο".
- P. "Cinnamon Rose" – μια ποικιλία του P. graveolens με άρωμα κανέλας.
- P. "Dr Westerlund" – ένα υβρίδιο του P. graveolens με άρωμα λεμονιού και τριαντάφυλλου, πολύ παρόμοιο με το P. "Graveolens".
- P. "Graveolens Bontrosai" – ένα γενετικά τροποποιημένο υβρίδιο του P. graveolens, με μικρά και στριμμένα πίσω φύλλα, συχνή άνθιση, όπου τα άνθη δεν ανοίγουν πλήρως. Στις ΗΠΑ είναι γνωστό ως P. "Colocho".
- P. "Grey Lady Plymouth" – Υβρίδιο με άρωμα λεμονιού και τριαντάφυλλου, παρόμοιο με το P. "Lady Plymouth", αλλά με φύλλα γκριζοπράσινα, που προσφέρουν εντυπωσιακή αντίθεση σε ένα στρώμα ή σε μια ζαρντινιέρα καλλιεργημένη με πολλές ποικιλίες αρωματικών γερανιών.
- P. "Lady Plymouth" – ένα κυρίαρχο άρωμα μέντας και ελαφρώς τριαντάφυλλου, το είδος παρουσιάζει ισχυρές ομοιότητες με το P. graveolens, ξεχωρίζοντας για τη δημοτικότητά του λόγω της αρωματικής μέντας, αποτελώντας υβρίδιο του P. radens.
- P. 'Lara Starshine' – καλλιέργεια P. graveolens, με άρωμα λεμονιού και τριαντάφυλλου, παρόμοιο με P. 'Graveolens' αλλά με πολύ πιο έντονο εσπεριδοειδές άρωμα και με λουλούδια ροζ – κοκκινωπού χρώματος, καλλιεργήθηκε από τον Αυστραλό κηπουρό Cliff Blackman.
- P. 'Lucaeflora' – Η έντονη μυρωδιά του τριαντάφυλλου, που σε αυτό το υβρίδιο P. graveolens δεν συνοδεύεται από εσπεριδοειδές άρωμα, καθώς και η ομοιότητα περισσότερο με το βοτανικό είδος παρά με άλλες καλλιεργημένες ποικιλίες, κάνουν αυτό το είδος να ανεβαίνει στην κορυφή των προτιμήσεων των συλλεκτών.
- P. × melissinum – ένα πελαργόνιο με άρωμα Melissa officinalis (μελισσόχορτο), είναι ένας υβρίδιος μεταξύ P. crispum και P. graveolens.
- P. 'Mint Rose' – το άρωμα συνδυάζει νότες από τριαντάφυλλο και μέντα σε αυτό το υβρίδιο P. graveolens που μοιάζει πολύ με P. 'Lady Plymouth', αλλά χωρίς την γνωστή ποικιλία και χωρίς το λεμονένιο άρωμα του.
- P. 'Secret Love' – το ασυνήθιστο άρωμα του ευκαλύπτου είναι το απόλυτο επιχείρημα για την επιλογή αυτού του υβριδίου P. graveolens που έχει λουλούδια απαλού ροζ χρώματος.
- P. 'Van Leeni' – ένας υβρίδιος με άρωμα λεμονιού και τριαντάφυλλου από P. graveolens, παρόμοιο με P. 'Graveolens' και P. 'Dr Westerland'.
Θέλεις να δεις περισσότερα άρθρα και να αποκτήσεις περισσότερες γνώσεις; Αυτό το άρθρο προσφέρεται δωρεάν, αλλά μπορείς να υποστηρίξεις secretgarden.ro με μια κριτική εδώ:
Google: Κριτική στο Google
Facebook: Κριτική στο Facebook