Botanische soort behorend tot de onderfamilie Epidendroideae, stam Cymbidieae, onderstam Oncidiinae, Gomesa radicans is beschreven door M.W.CHASE & N.H.WILLIAMS, Ann. Bot. (Oxford) 104: 398 (2009) en ook bekend onder de synoniemen Ornithophora quadricolor Barb. Rodr, toegekend in 1864, Ornithophora radicans (Rchb. F) Garray & Pabst., in 1951, Sigmatostalix radicans Rchb. F. in 1882. De soort is beschreven door Robert Brown en genoemd ter ere van Dr. Bernardino Antonio Gomes, een Portugese arts en botanicus.
Het is mogelijk dat er meer soorten bestaan dan de momenteel bekende 12, die nog ontdekt moeten worden of die taxonomische en systematische verduidelijking behoeven. Gomesa radicans, aanvankelijk ingedeeld in het geslacht Ornithophora als enige soort daarvan, werd later opgenomen in het geslacht Gomesa na specialistische herzieningen.
Gomesa radicans bevolkt vochtige tropische bergbossen op hoogtes van 450 - 1300 m in kustgebieden van Brazilië en Argentinië. Sommige soorten van het geslacht Gomesa kunnen in het binnenland voorkomen, maar geven altijd de voorkeur aan bossen met hoge luchtvochtigheid langs rivieren, waar ze epifytische of lithofiele standplaatsen kunnen innemen, rijk aan organisch materiaal dat tussen de pseudobulben wordt opgeslagen (deze zijn goed ontwikkeld in vergelijking met de grootte van de exemplaren).
Het is afkomstig uit Brazilië, voor het eerst verzameld nabij Porto Alegre, in de staat Rio Grande do Sul, maar ook bekend in de kustgebieden van de staten Santa Catarina, Paraná, São Paulo, Rio de Janeiro en Espírito Santo. Miniatuursoort, warmte-liefhebbend, kan tot 23 cm hoog worden, valt op door smalle, dunne, langwerpig-liggende, lateraal samengedrukte pseudobulben die ongeveer 5 cm lang kunnen worden, en waaraan aan de basis enkele scheden met bladeren groeien. Aan de top van de bollen bevinden zich nog twee bladeren, wigvormig, lineair-liggend, spits, membranachtig, tot 18 cm lang, vergelijkbaar met grassprieten.
Gomesa radicans bloeit in de zomer en herfst, vormt lange, dunne, gebogen bloemstelen tot 18 cm lang, waarop zeldzame, kleine, geparfumeerde bloemen verschijnen van 0,6 - 1 cm lengte, gemeten van de top van het dorsale bloemblad tot de onderrand van het labellum. De bloem is wit tot witgroen van kleur, met een geel labellum, soms met oranje accenten, terwijl het dorsale gebied donkerpaars gekleurd is.
Soort die houdt van matige lichtinval, geeft de voorkeur aan lichtintensiteiten van 15000 - 23000 lux, maar geen direct licht, wel gefilterd licht, gecombineerd met een goede ventilatie.
De gemiddelde temperatuur tijdens zomerse dagen zal 29 - 31 °C zijn, met minima van 18 - 20 °C 's nachts, en in de winter zal de dagtemperatuur 19 - 20 °C zijn, met minima van 9 - 10 °C 's nachts.
De soort geeft de voorkeur aan een hoge luchtvochtigheid, typisch voor de omstandigheden in de natuurlijke omgeving, waarbij de waarden binnen het bereik van 75 - 80% moeten liggen, maar in de zomer moeten dalen tot 65 - 70%.
Vanwege de groeimethode van de soort is deze uitzonderlijk geschikt voor bevestiging op schorsplaten, maar in dat geval is het nodig om hogere vochtigheidsniveaus te garanderen en dagelijks de bladeren te besproeien tijdens zomerse dagen. Planten kunnen ook goed groeien in potten met een lage hoogte of in houten manden met goede drainage, voorzien van zeer luchtig substraat dat een snelle afwatering van water mogelijk maakt. Het is erg belangrijk dat het substraat rond de wortels niet doorweekt is met water, maar ook niet volledig uitdroogt, waarbij frequente vervangingen van het substraat nodig zijn om volledige ontbinding te voorkomen.
Het verdelen van planten is eenvoudig en wordt het beste gedaan wanneer het begin van nieuwe groei wordt waargenomen. Het water geven wordt matig tot intensief toegediend gedurende het hele jaar, met intensiveringen tijdens de groeiperiode.
Bemesting - er worden meststoffen gebruikt op 25 - 50% van de aanbevolen dosering, waarbij het mogelijk is om evenwichtige meststoffen toe te dienen, of andere rijk aan stikstof, van de lente tot halverwege de zomer, gevolgd door vervanging door fosforrijke meststoffen tot het einde van de herfst.
In de winterperiode kan een rustperiode worden toegekend, waarbij de hoeveelheid water die wordt gegeven licht wordt verminderd, vooral in gebieden waar de winterfotoperiode aanzienlijke verminderingen vertoont, maar zonder de planten of het substraat volledig te laten uitdrogen, of de pseudobollen te sterk te laten verschrompelen. In deze periode wordt de bemesting verminderd of stopgezet tot het begin van de lente.
Het volledige aanbod van orchideeën van Secret Garden is hier beschikbaar (link).
Wil je meer artikelen zien en meer kennis opdoen? Dit artikel wordt gratis aangeboden, maar je kunt secretgarden.ro met een recensie hier:
Google: Recensie op Google
Facebook: Recensie op Facebook