Maxillaria tenuifolia, een botanische soort die in elke orchideeënverzameling thuishoort, werd ontdekt nabij Veracruz in Mexico door Karl Theodore Hartweg en beschreven door John Lindley (5 februari 1799 - 1 november 1865, Engels botanicus, tuinbouwer en orchideënspecialist) in 1837.
Jonge planten blijven compact, maar kunnen ook als indrukwekkende exemplaren worden gekweekt in relatief korte tijd. Vanwege het blad dat lijkt op grassprieten, is Maxillaria tenuifolia een aantrekkelijke kamerplant, zelfs buiten de bloeiperiode. De volksnaam "kokosorchidee" verwijst naar de sterke geur van de bloemen, die doet denken aan de aroma van kokosnoten.
Vanwege de aanzienlijke geografische verspreiding past Maxillaria tenuifolia zich gemakkelijk aan een breed scala aan omgevingscondities aan. Taxonomisch gezien heeft het geslacht grote veranderingen ondergaan ten opzichte van hoe het lange tijd bekend was. Een nieuw classificatiesysteem werd voorgesteld door PhD. Mark Whitten en Mario Blanco in het februarinummer van 2011 van het tijdschrift ORCHIDS Magazine (Revista Orhideelor), het Bulletin van de American Orchid Society, in een poging om de relaties binnen dit zo uitgebreide en diverse geslacht te verduidelijken. Zo werd de geslachtsnaam van de soort veranderd in Maxillariella, terwijl de soortnaam intact bleef. Geaccepteerde synoniemen zijn Maxillaria gracilifolia Kraenzel 1927; Maxillariella tenuifolia (Lindl.) M.A. Blanco & Carnevali 2007. Planten met solitaire bladeren, epifytisch of soms terrestrisch, met een opgaande groeivorm, die tot 60 cm hoog kunnen worden, worden gevonden op bomen in open of dichte bosgebieden tot een hoogte van 1500 m. Ze hebben een rizoom dat volledig bedekt is met niet-bladachtige, overlappende schutbladen, met pseudobulben die oblong-elliptisch tot oblong-ovaal zijn, lateraal samengedrukt, 2-6 cm lang en 1-2 cm breed, met één lineair, spits blad aan de top.
Bloemstelen van 5 cm lang, bedekt met basale schutbladen die uit de volwassen pseudobulben komen, en dragen enkele bloemen die tot ongeveer de helft van de bladlengte reiken. De bloei vindt plaats in de lente en zomer, waarna de planten een rustperiode nodig hebben tijdens de wintermaanden, waarin de watergift drastisch wordt verminderd. De delicate, solitaire, geurende bloemen van 3,9 - 4 cm, rood van kleur maar met gele of bruine vlekken die een patroon vormen dat doet denken aan luipaardvacht, kunnen licht variëren in kleur, maar over het algemeen hebben de bloembladen een gemarmerde kleur van donkerrood en lichtrood of donkergeel.
De labellum (lip) is hol en donker, bloedrood vanaf de basis tot bijna halverwege de lengte, terwijl het apicale deel donkergeel is met pigmentatie bestaande uit purperrode of bruinrode vlekken.
Maxillaria tenuifolia komt voornamelijk voor in de lage gebieden van Mexico, Guatemala, Belize, El Salvador, Nicaragua en Costa Rica, op hoogtes tot 1500 m, in tropische bossen met loofbomen of half-loofbomen, en soms in ravijnen van warme eikenbossen.
Gekweekt bij temperaturen boven 10 ºC, zowel overdag als 's nachts, behoort het tot het intermediaire tot warme temperatuurbereik. Over het algemeen is het een warmte-minnende soort, die de gemiddelde temperatuur in de zomer rond 28 - 29 °C prefereert, en 19 °C tijdens warme nachten. In het koude seizoen wordt overdag een aanbevolen temperatuur van 23 - 24 °C gehanteerd, met minima van 13 - 15 °C 's nachts.
Maxillaria tenuifolia heeft lichtintensiteiten van 15000 - 20000 lux nodig, maar geeft de voorkeur aan gefilterd of diffuus licht, gecombineerd met luchtstromen. Wat de lichtintensiteit betreft, vereist Maxillaria tenuifolia dezelfde omstandigheden als soorten uit de geslachten Cattleya en Phalaenopsis.
Luchtvochtigheid mag niet onder de 50% dalen, en het gemiddelde zou rond de 80% moeten liggen gedurende het jaar. Het gebruik van luchtbevochtigers of schalen met grind en water is hierbij zeer nuttig. In de natuurlijke habitat krijgt de soort overvloedig water tijdens het regenseizoen, maar december markeert het begin van het droge seizoen, dat duurt tot mei. In deze periode, bij kweek binnenshuis, is het nodig om de watergift te verminderen, zodat het kweekmedium kan uitdrogen voordat er opnieuw water wordt gegeven. Sommige auteurs raden echter aan om de watergift te verminderen tussen november en maart.
Als algemene regel wordt erop gelet dat de pseudobulben van de planten niet zichtbaar en snel verschrompelen. Het is mogelijk om de planten om de 2-3 weken water te geven. Een basisregel voor een gemakkelijke en succesvolle teelt van de soort Maxillaria tenuifolia is het waarborgen van de juiste vochtigheid en een efficiënte ventilatie.
Het kweeksubstraat aanbevolen voor Maxillaria tenuifolia is vergelijkbaar met dat gebruikt voor soorten van de geslachten Cattleya en Phalaenopsis, bestaande uit schors met een middelgrote tot grove korrel, gedroogde varens en andere vergelijkbare materialen, waarbij ervoor wordt gezorgd dat deze tijdens de groeiperiode goed vochtig blijven. Het kan idealiter op stukken schors worden gemonteerd, of gekweekt worden in houten of plastic manden.
Het is noodzakelijk om een koolstofverbetering toe te voegen aan het kweeksubstraat om verzuring te voorkomen en de doorlaatbaarheid voor lucht te verhogen. Tijdens de actieve groeiperiode worden wekelijkse bemestingen met orchideeënmeststoffen gegeven, in verdunningen van 25% - 50% van de aanbevolen dosis. Aan het begin van het jaar, wanneer de intensieve groeiperiode begint, kunnen meststoffen met een hoog stikstofgehalte worden toegediend, terwijl aan het einde van de zomer en het begin van de herfst wordt gekozen voor een meststof met een hoog fosforgehalte om de bloei te stimuleren.
Rustperiode in de winter wordt gekenmerkt door het beperken van de watergift, zonder het bovengrondse deel van het substraat echter te veel te laten uitdrogen. Tegelijkertijd wordt de bemesting beperkt of stopgezet, en wordt deze hervat zodra de watergift weer begint.
Oferta completa de Maxillaria de la Secret Garden este disponibila aici (link).
Wil je meer artikelen zien en meer kennis opdoen? Dit artikel wordt gratis aangeboden, maar je kunt secretgarden.ro cu o recenzie aici:
Google: Beoordeling op Google
Facebook: Beoordeling op Facebook