Botanische soort beschouwd als de "Chinese cymbidium", naast Cymbidium sinense en Cymbidium kanran makino, Cymbidium ensifolium valt op door zijn compacte groeiwijze, kleinere afmetingen in vergelijking met andere Cymbidium-soorten, geurende, delicate bloemen van gemiddelde grootte, opeenvolgende en frequente bloei, en een hoge tolerantie voor hoge temperaturen, aspecten die het sterk aanbevelen voor de teelt binnenshuis.
De bekendste synoniemen voor deze soort zijn Epidendrum ensifolium L. (1753) en Jensoa ensata Raf. (1838), maar de volledige lijst geeft de vele systematische herzieningen weer waaraan deze soort is onderworpen: Cymbidium albomarginatum Makino 1912; Cymbidium arrogans Hayata 1914; Cymbidium ensifolium f. arcuatum T.C.Yen 1964; Cymbidium ensifolium f. falcatum T.C.Yen 1964; Cymbidium ensifolium f. flaccidior Makino in Y.Iinuma 1912; Cymbidium ensifolium subsp. acuminatum (M.A.Clem. & D.L.Jones) P.J.Cribb & Du Puy 2007; Cymbidium ensifolium var. misericors (Hayata) T.P.Lin 1977; Cymbidium ensifolium var. rubrigemmum (Hayata) T.S.Liu & H.J.Su 1978; Cymbidium ensifolium var. striatum Lindl. 1837; Cymbidium ensifolium var. susin T.C.Yen 1964; Cymbidium ensifolium var. xiphiifolium (Lindl.) S.S.Ying 1990; Cymbidium ensifolium var. yakibaran (Makino) Y.S.Wu & S.C.Chen 1980; Cymbidium gonzalesii Quisumb. 1940; Cymbidium gyokuchin Makar. 1912; Cymbidium gyokuchin var. arrogans (Hayata) S.S.Ying 1977; Cymbidium gyokuchin var. soshin Makino 1912; Cymbidium kanran var. misericors (Hayata) S.S.Ying 1977; Cymbidium koran Makino 1912; Cymbidium micans Schau. 1843; Cymbidium misericors Hayata 1914; Cymbidium misericors var. oreophilum Hayata 1914; Cymbidium niveomarginatum Makino 1912; Cymbidium prompovenium Z.J.Liu & J.N.Zhang 1998; Cymbidium rubrigemmum Hayata 1916; Cymbidium shimaran Makino 1912; Cymbidium xiphiifolium Lindl. 1821; Cymbidium yakibaran Makino, Iiinuma 1912; Cymbidium yongfuense Z.J.Liu & J.N.Zhang 1998; *Epidendrum ensifolium L. 1753; Jensoa ensata Raf. 1836; Limodorum ensatum Thunb. 1784
Se cunosc cel putin doua specii cu ocurenta naturala, anume ssp. ensifolium si ssp. haematodes.
Met een gemiddelde grootte en dikke, harde bladeren zal hij bloeien van het begin tot het einde van de zomer, meestal in meerdere fasen, doorgaans 3, maar er zijn vaak gevallen bekend van bloei in de herfst of winter. Zowel Cymbidium ensifolium als Cymbidium sinense vertonen vaak gevlekte vormen, waarbij de meest voorkomende een gouden bilaterale randband op de bladrand heeft, of longitudinale verkleuringszones overeenkomstig de bladnerven.
De teelt van deze Cymbidium-soort gaat verloren in de nevelen van de tijd, aangezien het wordt beschouwd als een van de langst gekweekte orchidee'ensoorten, met de eerste vermeldingen die samenvallen met Confucius, rond 500 v.Chr. Carl Linnaeus beschreef de soort in 1753 in het monumentale werk Species Plantarum. Tegenwoordig geven kwekers van oosterse soorten, zowel uit China als Japan, de voorkeur aan deze soorten en hun commerciële variëteiten, met een lange traditie in het kweken en vermeerderen ervan, terwijl westerse kwekers pas veel later beginnen met het opnemen van de groep Chinese cymbidiums in hun vaste assortiment.
Oorspronkelijk opgenomen in het subgenus Jensoa, samen met Cymb sinense, Cym. faberi, Cym. goeringii en andere vergelijkbare soorten, is ensifolium een van de geslachten met de meest uitgebreide verspreiding en grootste variabiliteit, voorkomend in Indochina, China, Japan, Borneo, Nieuw-Guinea en de Filipijnen, op hoogtes variërend tussen 500 en 1800 m. De soort bewoont loofbossen in vochtige gebieden langs waterlopen, op kalkhoudende substraten bedekt met mos, en bezet zelfs lithofiele standplaatsen. Het is onzeker of de natuurlijke verspreiding van de soort ook Japan omvat, waarbij de hypothese van latere acclimatisering door cultuur veel waarschijnlijker is.
Aspectul general al plantelor sugerează o talie medie spre mica, acestea avand crestere tericola sau litofila, cu numerosi pseudobulbi de dimensiuni reduse, inveliti complet in tecile bazale ale frunzelor, in numar de 3 – 4 per pseudobulb, prezentand un model imbricate. Frunzele au aspect liniar, fiind inguste, acute, uneori variegate.
De bloemgrootte van Cymbidium ensifolium varieert tussen 5 – 8 cm, sterk verspreid op de rechtopstaande bloemstengel tot 30 cm lang, die 3 – 8 bloemen draagt met een kortere houdbaarheid dan bij klassieke hybriden, maar niet minder dan 2 – 3 weken. De bloemkleur omvat meestal mengsels van roodbruine tinten op een lichtgroene of geelgroene achtergrond, maar er komen vaak extreme kleurvariaties voor, van compact roodbruin tot eenkleurig lichtgroen, met uitzondering van het label dat wit gekleurd is, of zelfs volledig albino bloemen. Het relatief bescheiden uiterlijk van de bloemen wordt volledig gecompenseerd door de subtiele en aanhoudende geur, zelfs sterker dan bij gewone cymbidiumhybriden. De bloeiperiode ligt meestal in het zomerseizoen, een kenmerk dat wordt gedeeld met de meeste hybriden, maar er worden ook vaak herfst-, winter- en vroege lente-bloeiingen gemeld.
De voorkeur voor deze soort heeft geleid tot de opname ervan als ouderlijke soort in veel succesvolle hybriden, waarvan sommige zelfs bekroond zijn, waaronder Cymbidium Super Baby (x Babylon), Cymbidium Chocolate Soldier (x Volcano) en Cymbidium Tender Love (x parishii), als directe nakomelingen, of zelfs complexe hybriden zoals Cymbidium Golden Elf (x Enid Haupt) 'Sundust' HCC/AOS en zijn tetraploïde variant (4n), Cymbidium Korintji (x Rangoon), Cymbidium Giselle (x madidum), waarbij vooral de kloon ‘Ballerina’ opvalt, bekroond door de AOS met de vermelding HCC.
Wat de groeicondities betreft, geeft Cymbidium ensifolium de voorkeur aan locaties met 90 – 95% schaduw en temperaturen van 23 – 30 ℃, maar kan ook hogere temperaturen verdragen als er voldoende ventilatie is. De nachtelijke temperaturen van de zomermaanden tot laat in de herfst (augustus - oktober) moeten minstens 10 – 15 ℃ zijn om de bloei te stimuleren. De optimale temperaturen in de winterperiode liggen idealiter tussen 7 - 12 ℃ 's nachts en 18 – 23 ℃ overdag. De meeste Chinese cymbidiumsoorten kunnen lichte vorst overleven, maar het wordt aanbevolen dergelijke situaties te vermijden.
Sterke ventilatie is een van de sleutelcomponenten in de teelt van cymbidiumsoorten, waarvan ensifolium geen uitzondering is; slechte ventilatie kan leiden tot schimmel- en bacteriële aandoeningen, vooral botrytis, die de bloemen aantast en tot afsterving leidt.
De groeivochtigheid wordt aanbevolen om tussen 40 – 60% te blijven in de winterperiode, en zo hoog mogelijk in de rest van de tijd, vooral in de zomer.
De irrigatie zal frequent plaatsvinden, ongeveer om de 3 dagen, zelfs om de twee dagen in droge klimaten. De planten worden continu vochtig gehouden, maar zonder waterophoping toe te staan.
Er wordt de voorkeur gegeven aan gemengde groeimedia met een goede drainage en fijne korrelgrootte, die een snelle droging van het substraat na het water geven mogelijk maken, zoals compost van kokosvezel met sphagnum mos, fijn dennenbast (3 – 9 mm) en perliet.
Bemestingen worden om de 2 weken toegediend, met een meststof met lagere stikstof- en fosforwaarden, met een ideale formule van 15 – 15 – 30, waarbij de fosforwaarden in de zomerperiode verhoogd kunnen worden.
Het verpotten en het veranderen van het groeimedium zal om de 2 jaar plaatsvinden, waarbij ook het splitsen van de kluiten zal gebeuren, met behoud van groepen van minimaal 3 bollen.
Wil je meer artikelen zien en meer kennis opdoen? Dit artikel wordt gratis aangeboden, maar je kunt secretgarden.ro cu o recenzie aici:
Google: Recensie op Google
Facebook: Recensie op Facebook