Udana hybryda, która stała się gwiazdą na spektakularnej liście hybryd z rodzaju Phalaenopsis, z drzewem genealogicznym wyróżniającym się niewielką liczbą gatunków, Phalaenopsis Sweet Memory, znany również jako Liodoro, pierwotnie pisany jako Liodora, imponuje nie tylko wyjątkową kolorystyką, ale także zapachem, nietypowym dla gatunków tego rodzaju, odziedziczonym po gatunku rodzicielskim Phalaenopsis amboinensis.
Hybryda wtórna, powstała w wyniku skrzyżowania gatunku botanicznego Ph. violacea z hybrydą pierwotną Ph. Deventeriana, zawiera w gatunkach rodzicielskich Phalaenopsis Violacea z udziałem 50%, następnie Ph. Amboinensis i Ph. Amabilis, oba z równym udziałem po 25% każdy. Hybryda została oficjalnie zarejestrowana w 1982 roku przez Universal Orchids za zgodą hodowcy, Rexa Smitha. Wkrótce Sweet Memory Liodoro stał się udaną hybrydą, z ponad 30 klonami nagrodzonymi przez AOS (American Orchid Society). Najbardziej znane i cenione klony tego wyjątkowego grexu to Sweet Memory KF #1, Sweet Memory Joy Alba (który otrzymał uznanie podczas 17. Konferencji World Orchids), Sweet Memory CY, Sweet Memory Bubbles, Sweet Memory Janet, Sweet Memory Bonnie Vasquez, Sweet Memory Vasquez, Sweet Memory Dorothy, Miva Fragrance Monaco, ten ostatni takson jest jednak nieco inny pod względem pochodzenia, ale bardzo bliski grupie Sweet Memory.
Liście mają charakterystyczną kolorystykę i teksturę dla Sweet Memory, są jasnozielone, lekko żółtawe, o stosunkowo miękkiej, mięsistej, świeżej, delikatnej konsystencji w porównaniu z większością hybryd Phalaenopsis. Ich kształt może być owalny lub wydłużony, osiągając do 25 cm długości i 10–12 cm szerokości. Kwiaty pojawiają się na pędach o długości 45–50 cm, kwitnąc w sposób "rewolwerowy", co oznacza, że kwiaty, w wąskich grupach, maksymalnie 5 kwiatów na pędzie, kwitną stosunkowo jednocześnie, a po ich zwiędnięciu pęd kwiatowy lekko się wydłuża i tworzy nową grupę kwiatów. Kwiaty pachnące, o silnym, słodkawym, lekko cytrusowo-waniliowym aromacie, o znacznych rozmiarach jak na pachnącego phalaenopsisa (około 7 cm średnicy), mają centralne żółte zabarwienie z przejściami i strefami gradientu od różu do purpury, czasem gęsto ozdobione czerwonymi kropkami.
Kolor i rozmiar kwiatów zależą bezpośrednio od ogólnych warunków wzrostu rośliny. Płatki i działki owalnego kształtu osiągają do 4 cm długości i 2,3 cm szerokości. Trójklapowy labelum, z lekko zakończonym wyrostkiem na środkowym płacie i wyraźnie ząbkowanymi brzegami na bocznych płatach o tępych kształtach, mierzy około 2 cm długości i prawie 1,4 cm szerokości, ma proste, długie boki, żółte u podstawy i intensywnie fioletowe ku szczytowi, gdzie pojawia się również kontrastująca biała barwa w okolicy wierzchołkowego wyrostka, która wyraźnie odróżnia go od reszty labelum. Ogólny kształt labelum jest mniej więcej romboidalny.
Wymagania świetlne dla Liodoro odpowiadają zmiennej intensywności, roślina dobrze toleruje zarówno silne, ale rozproszone światło, jak i częściowy cień. Idealne miejsce to stanowiska o ekspozycji południowo-wschodniej, ale jeśli to niemożliwe, rośliny można ustawić także na stanowiskach zachodnich lub południowych. W przypadku preferowania tych ostatnich wariantów, w okresie od maja do września konieczne będzie zabezpieczenie roślin przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych.
Temperatura wzrostu dla tego hybrydu mieści się w zakresie ciepłym i zaleca się utrzymywanie roślin w temperaturach dziennych 24–40°C oraz nocnych 18–20°C.
Zalecana wilgotność do uprawy wynosi 50–70%, niższe wartości mogą hamować wzrost roślin i powodować zrzucanie nierozwiniętych pąków, które żółkną, obumierają i opadają, podobnie jak korzenie powietrzne.
Idealny pojemnik dla Sweet Memory to plastikowa doniczka, ale można również używać doniczek ceramicznych lub ewentualnie montować na blokach drewnianych albo na płytkach z kory lub korka. Jako substrat najlepszą opcją jest mieszanka kory iglastej i mchu torfowca w proporcji 4:1. Uprawa tego hybrydu na stosach z kory lub blokach drewnianych wymaga umieszczenia warstwy mchu torfowca między rośliną a podłożem, aby zapobiec nadmiernemu wysychaniu. Nad korzeniami można również położyć warstwę mchu torfowca, żywego lub suchego. U tego taksonu spodziewane są szybkie rozkłady substratu z powodu częstego podlewania i nawożenia, dlatego zaleca się przesadzanie i wymianę substratu co 2-3 lata. Najlepszym momentem na tę czynność jest okres bezpośrednio po zakończeniu kwitnienia.
Podlewanie będzie bezpośrednio zależne od temperatury otoczenia, zwiększając częstotliwość wraz ze wzrostem temperatury. Rośliny uprawiane na rabatach będą musiały być podlewane regularnie, codziennie, rano, tak aby do wieczora korzenie mogły się stosunkowo dobrze wysuszyć. Podczas podlewania roślin uprawianych w doniczkach należy umożliwić skuteczne odprowadzenie wody po podlewaniu przez zanurzenie doniczki. Jeśli po maksymalnie godzinie od podlewania zauważalna jest pozostająca woda, zaleca się jej usunięcie za pomocą papieru absorbującego lub ręczników kuchennych, ponieważ może to sprzyjać rozwojowi znacznej liczby patogenów. Przed kolejnym podlewaniem konieczne jest całkowite wyschnięcie podłoża. W gorące letnie dni konieczne jest opryskiwanie roślin wodą, aby ułatwić obniżenie temperatury na liściach i zwiększyć wilgotność powietrza wokół roślin.
Nawożenie będzie przeprowadzane przez cały rok co trzecie podlewanie, z 30 – 50% aktualnego stężenia nawozu, jednocześnie zalecane jest okresowe, ewentualnie naprzemienne stosowanie nawożenia dolistnego, wykonywanego przez opryski w znacznie większych rozcieńczeniach niż nawożenie korzeniowe.
Ten hybryd nie wymaga okresu spoczynku do stymulacji kwitnienia, ponieważ dość często rozwijają się 3 lub więcej pędów kwiatowych jednocześnie, jednak rośliny zazwyczaj mają tylko tyle energii, aby rozwinąć dojrzały i w pełni kwitnący tylko jeden pęd. Zaleca się, aby po zakończeniu kwitnienia pierwszego pędu usunąć pozostały pęd, aby stymulować rozwój tych utajonych, jednak do zastosowania tego zabiegu konieczne będzie dodatkowe nawożenie roślin, preferując nawozy bogate w fosfor, aby uniknąć ich wyczerpania i zachęcić do rozwoju nowych kwiatów. Młode liście tego hybrydu są często miękkie i delikatne i mogą się łamać u nasady. Aby uniknąć tych niedogodności, zaleca się jak najmniejsze manipulowanie roślinami oraz wskazane jest początkowe sadzenie w pozycji poziomej, a nie pionowej, aby stymulować typ wzrostu, który sprawia wrażenie, że rośliny rozwijają się tak, jakby zwisały z doniczek.
Comanda online orhidee Phalaenopsis Liodoro la cel mai bun pret!
Vrei sa vezi mai multe articole si sa acumulezi mai multe cunostinte? Acest articol este oferit gratuit, insa poti sustine secretgarden.ro z recenzją tutaj:
Google: Recenzje na Google
Facebook: Recenzje na Facebooku