Gatunek botaniczny pochodzenia południowo- i środkowoamerykańskiego, rodzimy dla Kostaryki, Ekwadoru, Panamy i Peru, należy do podrodzaju Nidificia Luer 2000. Ważne synonimy to Buccella nidifica (Rchb.f.) Luer 2006 Masdevallia cyathogastra Schltr. 1918; Masdevallia tenuicauda Schltr. 1923. Czasami M. ventricosa jest również podawana jako synonim gatunku nidifica, jednak występuje tylko w Ekwadorze, ma żółte kwiaty z dużo krótszymi i nieco grubszymi wyrostkami działek kielicha, a epichila jest wąsko trójkątna, a nie owalna lub wachlarzowata.
Rodzaj Masdevallia został nazwany na cześć hiszpańskiego doktora Jose Masdevala, znanego botanika z okresu panowania króla Karola III Hiszpanii.
Wygląd tego taksonu jest miniaturowy, co czyni go wyjątkowo odpowiednim do aranżacji typu terrarium. Preferuje różne klimaty, od chłodnych do ciepłych, i zasiedla w stanowiskach litofilnych lub epifitycznych cienkie gałęzie drzew w wilgotnych lasach górskich na wysokościach od 450 do 2500 m. Ten szeroki zakres wysokości prawdopodobnie przyczynia się do dużej zmienności barwnej tego gatunku.
Krótkie pędy są u podstawy owinięte 2 - 3 rurkowatymi przysadkami i noszą na szczycie pojedyncze liście eliptyczno-lancetowate o długości około 5 cm. Kwiatostany pojawiają się na łukowatych pędach o długości od 1,5 do 5 cm, pojedyncze, wyrastające u podstawy pędów, z których na poziomie wierzchołków liści wyrastają pojedyncze kwiaty o szerokości i długości 1,5 cm, z działkami kielicha do 5 cm długości, z nitkowatymi wyrostkami – otwierające się dwukrotnie w roku, latem i zimą. Barwa korony jest imponująca, stosunkowo przezroczysta, znane są odmiany białe, żółte, czerwone lub kombinacje tych kolorów.
Poziom promieniowania świetlnego zalecany dla tego gatunku wynosi od 6000 do 16000 luksów, co wskazuje na preferencję miejsc zacienionych do umiarkowanie oświetlonych.
Temperatura wzrostu powinna mieścić się w zakresie od 12 do 26 ℃, zapewniając stałą wilgotność i wentylację.
Podlewanie powinno odbywać się najlepiej codziennie, ponieważ preferują stale wilgotne podłoże.
Zaleca się utrzymanie stałych warunków środowiskowych, bez wahań i okresów spoczynku.
Ponieważ gatunki z rodzaju Masdevalia nie posiadają organów magazynujących, takich jak pseudobulwy czy grube liście i korzenie, podlewanie i nawożenie muszą odbywać się regularnie i z jednakową częstotliwością.