Vanda christensoniana (Ascocentrum christensonianum) - pachnąca

Vanda christensoniana, znana również pod dawną nazwą Ascocentrum christensonianum lub „storczyk Christenson”, jest epifitycznym gatunkiem storczyka z rodziny Orchidaceae, endemiczna dla Wietnamu. Nazwana na cześć botanika i taksonoma Erica Christensona, ten monopodialny storczyk wyróżnia się niezwykłym purpurowym ulistnieniem i delikatnymi kwiatami, będąc rośliną kolekcjonerską cenioną za egzotyczną estetykę i specyficzne wymagania pielęgnacyjne.

Wygląd liści i kwiatów

• Liście: Liście są wydłużone, w kształcie paska, z trójzębnym wierzchołkiem, długości 10-20 cm, o czerwono-zielonym do intensywnie purpurowego kolorze, dzięki nagromadzeniu antocyjanów, które chronią przed silnym światłem słonecznym. Purpurowy kolor jest bardziej wyraźny przy intensywnym świetle, co pozwala roślinie dobrze rosnąć w pełnym słońcu, w przeciwieństwie do innych storczyków Vanda. W słabym świetle liście mają tendencję do zieleni.
• Kwiaty: Kwiaty są małe, o średnicy 1,4 cm, zebrane w wzniesione, pachowe kwiatostany o długości 10-15 cm, z 2-4 gęsto obsadzonymi pędami kwiatowymi. Kolor waha się od jasnoróżowego do purpurowego lub białego, z ciemniejszym środkiem. Kwitną częściej w wiośnie i jesieni (marzec-maj i wrzesień-listopad), każdy kwiatostan tworzy bukiet kwiatów o subtelnym, kwiatowym zapachu. Kwiaty utrzymują się 2-3 tygodnie.
• Zapach: Zapach jest delikatny, bardziej wyczuwalny w ciepłych i wilgotnych warunkach, ale nie tak intensywny jak u innych storczyków Vanda.

Cechy wzrostu

• Wysokość: Jest to storczyk o małej do średniej wielkości, osiągający 20-40 cm wysokości, z pionowym pędem całkowicie pokrytym pochwiami liściowymi.
• Wigor: Ma umiarkowany wzrost, typowy dla storczyków monopodialnych, z długimi i grubymi korzeniami powietrznymi, przystosowanymi do absorpcji wilgoci z powietrza.
• Typ: Jest epifitem monopodialnym, rosnącym na gałęziach drzew w suchych, półliściastych lub liściastych lasach Wietnamu, na wysokościach 0-700 metrów.

Warunki uprawy

• Ekspozycja: Preferuje intensywne światło (35.000-45.000 luksów), idealne jest jasne, rozproszone światło lub filtrowane słońce. Może tolerować bezpośrednie słońce dzięki purpurowym liściom, ale należy unikać długotrwałej ekspozycji na palące słońce, aby zapobiec poparzeniom. Stały ruch powietrza jest niezbędny. Należy pamiętać, że wysoką temperaturę można zrekompensować wilgotnością.
• Podłoże: Najlepiej rośnie bez podłoża (jeśli wilgotność jest idealna), w wiszących drewnianych koszach lub zamontowana na korku albo paproci drzewnej, aby korzenie powietrzne mogły oddychać. Jeśli używa się doniczki, podłoże musi być bardzo przepuszczalne (np. kora, perlit, węgiel).
• Podlewanie: Wymaga codziennego podlewania w sezonie wzrostu (wiosna-lato), ale korzenie muszą całkowicie wyschnąć między podlewaniami. Rano korzystne jest zraszanie w ciepłe i suche dni. Zimą podlewanie jest ograniczane, zwłaszcza przy słabym świetle.
• Temperatura: Preferuje klimat ciepły do gorącego, z dziennymi temperaturami 27-32°C latem i 19-21°C zimą, oraz dziennymi różnicami 6-9°C. Toleruje krótkie okresy chłodniejsze, ale nie poniżej 16°C.
• Wilgotność: Jeśli jest uprawiana z wolnymi korzeniami, potrzebuje wysokiej wilgotności przez cały rok. W mieszkaniach pomaga nawilżacz powietrza lub taca z kamykami i wodą. Uprawa w doniczkach pozwala na hodowlę w warunkach niskiej wilgotności powietrza, jednak zaleca się także zraszanie jako rekompensatę.

Pielęgnacja i odporność

• Nawożenie: Stosuj nawóz do storczyków (np. 20-20-20) w 1/4-1/2 zalecanej dawki na opakowaniu, co tydzień podczas aktywnego wzrostu. Wiosną i latem używaj nawozu bogatego w azot, a jesienią bogatego w fosfor, aby stymulować kwitnienie. Zimą nawożenie ogranicz lub całkowicie zaprzestań.
• Szkodniki: Może być atakowana przez wełnowce, roztocza lub grzyby w warunkach stojącej wilgoci lub bardzo suchego powietrza. Regularnie kontroluj korzenie i liście oraz zapewnij dobrą wentylację.
• Rozmnażanie: Rozmnaża się przez dzielenie dojrzałych pędów lub przez „keiki” (młode rośliny), które pojawiają się okazjonalnie.
• Toksyczność: NIE jest toksyczna dla ludzi i zwierząt, jest bezpieczna w domach z dziećmi lub zwierzętami domowymi.
• Specjalna pielęgnacja: Unikaj miejsc o słabym świetle, które zmniejszają kolor liści i kwitnienie. Korzeni powietrznych nie należy przycinać, chyba że są suche, ponieważ są niezbędne do absorpcji wilgoci.

Pochodzenie

Vanda christensoniana jest endemiczna dla , występuje w suchych, półliściastych lub liściastych lasach na niskich wysokościach (0-700 metrów), rosnąc na gałęziach drzew. Odkryta stosunkowo niedawno, opisana w 1993 roku pod nazwą Ascocentrum christensonianum, ale przeklasyfikowana na Vanda w 2012 roku dzięki badaniom genetycznym, które włączyły rodzaj Ascocentrum do Vanda. Jest blisko spokrewniona z Vanda malipoensis i Vanda nana, ale wyróżnia się purpurowym ulistnieniem i unikalną pozycją filogenetyczną.

Uwaga: egzemplarze w magazynie mogą mieć liście z drobnymi uszkodzeniami mechanicznymi.