Hybryd wtórny, uzyskany przez R.H. Palmera i zarejestrowany w Royal Horticultural Society w 2009 roku, przez skrzyżowanie dwóch hybryd pierwotnych, mianowicie Trichocentrum Maureen i Trichocentrum x haematochilum, oba zawierające w swoim składzie gatunek botaniczny Trichocentrum lanceanum, wraz z Trichocentrum carthaginense i Trichocentrum luridum. Formuła rodzicielska jest następująca: Trichocentrum lanceanum 50%, Trichocentrum carthaginense 25% i Trichocentrum luridum 25%.
Trichocentrum Ollie Palmer to roślina średniej wielkości, ciepłolubna, ale tolerancyjna na niskie temperatury, może osiągnąć do 50 cm, pozbawiona pseudobulw lub posiadająca bardzo małe pseudobulwy, które noszą pojedyncze, skórzaste, lancetowate liście w kolorze zielonym, o długości do 50 cm i szerokości do 12,5 cm, osadzone na szczycie.
Może kwitnąć kilka razy w roku, z 10 – 12 kwiatami pachnącymi, woskowatymi, bardzo trwałymi, o złożonym ubarwieniu, które wyrastają na pędach kwiatowych pokrytych szarobrązowymi pochewkami u nasady – do 45 cm długości. Kwiaty duże (5 – 6 cm) mają marmurkowe fioletowe ubarwienie na wszystkich płatkach i działkach kielicha na białym tle, z nieregularną obwódką na marginesie, wargówka jest jednolicie fioletowa, a jej biały margines jest znacznie szerszy niż w przypadku płatków i działek kielicha. Kolumna jest biała.
Preferencje świetlne tego hybrydu to intensywność światła średnio-wysoka, 20000 – 35000 luksów, przy dobrej wentylacji i wysokiej wilgotności. W przypadku pojawienia się różowawego zabarwienia liści należy ograniczyć ekspozycję na intensywne światło.
Jako roślina termofilna, Trichocentrum Ollie Palmer preferuje temperatury dzienne w zakresie 29 – 33 ℃ oraz nocne 20 – 22 ℃ przez cały rok.
Wilgotność względna pozostanie również stała przez cały rok, na poziomie około 65 – 85%.
Trichocentrum Ollie Palmer można przymocować do kawałków kory, jednak ten sposób uprawy wymaga zapewnienia wysokiej wilgotności, nawet codziennego podlewania w letnie dni.
Inną opcją uprawy tej orchidei jest umieszczenie roślin w dużych doniczkach z podłożem bardzo grubym, które jednak może zatrzymywać wilgoć. Najczęściej do tego celu używa się kory sosnowej o dużych kawałkach, dodając także zwarte kawałki mchu sphagnum. Ze względu na to, że korzenie nie tolerują rozkładającego się podłoża, zaleca się częstą jego wymianę.
Podlewanie będzie obfite w okresie intensywnego wzrostu, zapewniając jednak bardzo dobry drenaż.
W okresie intensywnego wzrostu rośliny nawozi się co tydzień stężeniami 25 – 50% zalecanej dawki producenta. Preferowany jest nawóz o stosunku NPK 10 – 10 – 10 przez cały rok.
W okresie zimowym można ograniczyć podlewanie i nawożenie, zwłaszcza przy niewystarczającym oświetleniu. Chcesz zobaczyć więcej artykułów i zdobyć więcej wiedzy? Ten artykuł jest dostępny za darmo, ale możesz wesprzeć secretgarden.ro recenzją tutaj:
Google: Recenzje w Google
Facebook: Recenzje na Facebooku