Nazwa storczyków z rodzaju Paphiopedilum w języku rumuńskim, a mianowicie "Papucul lui Venus", jest tłumaczeniem nazwy naukowej. Chociaż nie ma gatunków Paphiopedilum na Cyprze ani nawet w Europie, przez długi czas były one kojarzone z gatunkami rodzaju Cypripedium – które występują w rejonie Morza Śródziemnego, w tym w pozostałej części Europy, także w Rumunii, gdzie gatunek Cypripedium Calceolus (Papucul Doamnei) jest obecny i zarejestrowany jako Pomnik Przyrody. Właściwe gatunki Paphiopedilum, dostępne w handlu ogrodniczym i stanowiące podstawę większości obecnie dostępnych hybryd, pochodzą z Azji Wschodniej.
Rodzaj dzieli się funkcjonalnie na dwie kategorie: gatunki o zielonych liściach, jednolicie zabarwionych, które preferują wyższe temperatury, oraz gatunki o liściach cętkowanych, z mniejszymi kwiatami, które preferują niższe temperatury i kwitną częściej w ciągu roku (w porównaniu z gatunkami o jednolicie zielonych liściach, które kwitną tylko raz w roku).
Descopera oferta completa de Paphiopedilum la Secret Garden (link).
Storczyk Paphiopedilum to roślina kompaktowa, o stosunkowo częstym i długotrwałym kwitnieniu – kwiaty utrzymują się od 6 tygodni do 3 miesięcy – łatwa do uprawy w warunkach domowych. Kwitnie jesienią, latem i wiosną, od jednego do trzech razy w roku, w zależności od gatunku lub hodowlanego hybrydu. Po zwiędnięciu i opadnięciu kwiatów zaleca się przycięcie pędów jak najbliżej podstawy, aby pobudzić ponowne kwitnienie po około 9 miesiącach.
Takson epifityczny (rośnie na drzewach) lub litofityczny (rośnie między kamieniami), preferuje podłoża z kory o średniej granulacji lub w mieszance z żwirem, pumeksem lub tufem wulkanicznym, o średnicy 0,5 - 1,5 cm, w ilości 25%. Preferowane środowisko uprawy to zazwyczaj różne mieszanki kory świerkowej lub sosnowej, suchego liścia, mchu sphagnum, wermikulitu, węgla drzewnego. Nie ma tu standardu, wybór podłoża pozostaje w dużej mierze decyzją hodowcy, jednak konieczna jest wymiana podłoża natychmiast po zauważeniu jego zbicia i/lub znacznego rozkładu, ponieważ oba te czynniki mogą prowadzić do poważnego uszkodzenia roślin.
Temperatury wzrostu wahają się od minimalnych 10 - 16 °C do maksymalnych 24 °C, a wilgotność od 40% do 80%.
Zawierając gatunki cieniolubne (kochające cień), cecha ta zachowuje się również u hybryd i odmian uprawnych - dlatego są one idealnymi towarzyszami dla rodzajów Phalaenopsis i Zygopetalum - przedstawiciele rodzaju Paphiopedilum nie powinni być wystawiani na bezpośrednie światło. Naturalne warunki środowiskowe, reprezentowane przez zacienione obszary lasów, pod gęstym koronem lub zaroślami, z chłodnymi nocami niezbędnymi do rozpoczęcia kwitnienia, są przydatnymi wskazówkami przy tworzeniu warunków dla tych gatunków w uprawie domowej, jednak zgodnie z American Orchid Society, P. maudiae i jego hybrydy nie wymagają takich warunków, kwitną łatwo przez cały rok w stałej temperaturze od 18 °C.
Zaleca się podlewanie raz w tygodniu, przez zanurzenie na 10 minut, a następnie odsączenie wody. Dodatkowo, w sezonie ciepłym zalecane są dodatkowe opryski podłoża, unikając jednak nadmiernego zwilżania liści.Dla prawidłowego rozwoju ważne jest, aby nie dopuścić do całkowitego wyschnięcia podłoża, ponieważ w przeciwieństwie do innych rodzajów (Phalaenopsis, Vanda, Oncidium, sztuczny supergen Cambria oraz większość taksonów botanicznych lub uprawnych z rodziny Orchidaceae), rodzaj Paphiopedilum nie posiada tkanek magazynujących wodę i substancje odżywcze (grube liście i korzenie, pseudobulwy, łodygi przypominające trzciny), dlatego rośliny silnie odczuwają zmiany dostępności wody i składników odżywczych. Jeśli preferuje się trzymanie doniczek w ceramicznych maskach dekoracyjnych, należy unikać zastoin wody w nich.
Descopera oferta completa de Paphiopedilum la Secret Garden (link).
Chcesz zobaczyć więcej artykułów i zdobyć więcej wiedzy? Ten artykuł jest dostępny za darmo, ale możesz wesprzeć secretgarden.ro z recenzją tutaj:
Google: Recenzje w Google
Facebook: Recenzje na Facebooku