Orhidea Burrageara (Oncidopsis) Nelly Isler - Charakterystyka i przewodnik pielęgnacji

Burrageara (Oncidopsis) Nelly Isler

Niezaprzeczalna gwiazda kolekcji cambrii i często powód, dla którego miłośnicy tego rodzaju odkrywają nieograniczoną różnorodność dostępnych hybryd, Burrageara Nelly Isler zawdzięcza swoją nazwę rodzajową, skróconą w handlu ogrodniczym do Burr., Albertowi Cameronowi Burrage - „A.C. Burrage” (21 listopada 1859 - 29 czerwca 1931), przemysłowcowi, prawnikowi, filantropowi i ogrodnikowi, który po raz pierwszy zdołał wyhodować ten rodzaj w 1927 roku.

 

Nazwa hybrydu pochodzi od J. Islera, jego twórcy w ustabilizowanej formie, który zarejestrował takson w 1995 roku jako krzyżówkę między Oncidopsis Stefan Isler i Miltoniopsis Kensington, dedykując wynik krzyżówki swojej żonie, Nelly. Chociaż często prezentowany pod nazwą handlową Burrageara, najnowsze klasyfikacje umieszczają ten takson w rodzinie hybryd Oncidopsis. Hybryd intergeneryczny, zawiera pochodzenie z rodzajów botanicznych Cochlioda, Miltonia, Odontoglossum i Oncidium (Cda. X Milt. X Odm. X Onc.). Kompleksowy, intergeneryczny hybryd, bardzo ceniony za swoje czerwone kwiaty i niepowtarzalny, silny zapach, często pojawia się w handlu specjalistycznym po prostu pod nazwą Cambria, preferuje środowisko wzrostu o niskich temperaturach i wysokiej wilgotności.

Cechy tego taksonu są nabyte, jak można się było spodziewać, od rodziców, a efektem jest spektakularny i silny hybryd. Dziedzictwo po rodzaju Miltonia ujawnia się w kształcie kwiatów przypominających bratki, ale także w intensywnym zapachu; od Odontoglossum dziedziczy trwałość kwiatów, a charakterystyczny połysk liści pochodzi od rodzajów Cochlioda i Oncidium.

Takson epifityczny sympodialny (o rozgałęzieniu łodygi - na której rosną pąki kątowe), rozwija jednocześnie kilka pędów kwiatowych, z których każdy niesie do 15 kwiatów na pędzie, o intensywnym zapachu. Kwitnienia występują wielokrotnie w ciągu roku, w różnych porach roku, gdy nowe pseudobulwy osiągają dojrzałość, chociaż najczęstsze są kwitnienia jesienne. Kwiaty mają intensywnie czerwony kolor, z labellem ozdobionym plamami i złożonymi białymi wzorami oraz żółtą okrągłą plamą na środku kwiatu. Zapach, który nasila się w ciągu dnia i słabnie w nocy, przypomina cytrusy z przyprawową, lekko pikantną nutą, czasem może być przytłaczający, jeśli promienie słoneczne padają bezpośrednio na roślinę. Po kwitnieniu zaleca się przycięcie suchych pędów, aby stymulować rozwój nowych pędów.

Orchidea Burrageara Nelly Isler preferuje chłodne temperatury, które nadają kwiatom ciemnoczerwony kolor i stymulują produkcję zapachu. Zalecany zakres temperatur do udanej uprawy to 13 °C - 26 °C, podobnie jak u gatunków i hybryd Miltoniopsis. Chociaż może tolerować wyższe temperatury przez krótki czas, nie zaleca się nadużywania tego. Temperatury wyższe niż zalecany zakres często powodują odbarwienia labelum.

Nawożenie powinno być umiarkowane, ponieważ jego korzenie są wrażliwe na nagromadzenie soli. Zaleca się rozcieńczenie nawozów do 50%, zwłaszcza przy użyciu wody z kranu lub innej twardej wody. Nie jest to gatunek o intensywnym odżywianiu i wzroście, dlatego Nelly Isler będzie wymagać nawożenia 1-2 razy w miesiącu. Niektórzy autorzy nie zalecają stosowania nawozów od listopada do stycznia.

Zmianę podłoża i pojemnika do uprawy zaleca się przeprowadzać raz w roku lub przynajmniej raz na dwa lata. Najlepszym momentem do przesadzenia jest początek rozwoju nowych pędów, aby uniknąć uszkodzenia nowych korzeni i umożliwić łatwiejszą aklimatyzację do nowego pojemnika. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że nowe pseudobulwy pomarszczą się lub zmarszczą po zmianie środowiska uprawy, ale oczekuje się, że wrócą do naturalnej formy po okresie aklimatyzacji. Burrageara Nelly Isler nie lubi podziałów, ale jeśli są konieczne, zaleca się zachowanie dużej liczby pseudobulw i nowych pędów dla każdej części, ponieważ rozmnażanie przez pseudobulwy w stanie spoczynku jest trudne.

Chociaż preferuje bezpośrednie poranne promienie słoneczne, nie jest to konieczne do ponownego kwitnienia. Jego preferencje dotyczące ilości światła należą do rejestru amfitolerancyjnego, ponieważ Burrageara Nelly Isler może dobrze rosnąć zarówno przy słabym świetle, jak i przy wysokich natężeniach, pod warunkiem, że nie znajduje się w pełnym słońcu, a światło jest filtrowane. Bezpośrednie promienie słoneczne powodują poparzenia liści, dlatego zaleca się ich unikanie. Jeśli rośliny otrzymują zbyt dużo światła, objawia się to żółtym zabarwieniem liści. Najbardziej cenione są ekspozycje wschodnie, ekspozycje zachodnie i południowe wymagają dodatkowego zacienienia, a północne dodatkowego doświetlenia.

Burrageara Nelly Isler preferuje wysoką wilgotność, od 60 do 90%, którą często można uzyskać tylko przez użycie tacy z kamykami i wodą. Zaleca się unikanie umieszczania jej obok grzejnika lub innych źródeł ciepła powodujących suchość. Podlewanie powinno odbywać się za każdym razem, gdy podłoże wykazuje oznaki wysychania, jednak zaleca się, aby nie dopuszczać do wyschnięcia podłoża na więcej niż 1-2 dni. Brak wody, jak w przypadku większości taksonów rodzaju sztucznego Cambria, objawi się poprzez pojawienie się złożonych liści przypominających akordeon. Ten objaw nie zniknie po podaniu wody, ale nie stanowi żadnej przeszkody dla rośliny, poza tym, że może uszkodzić pąki pędów kwiatowych lub wpłynąć na ich prawidłowy rozwój. Podczas długich okresów suszy, aspekt, który może wpłynąć na przeżywalność okazów, to spadek żywotności velamenu i w konsekwencji śmierć korzeni.

Burrageara Nelly Isler 'Yellow' 

Chociaż Burrageara Nelly Isler nie jest delikatną i wymagającą orchideą, będzie jednak wymagać stałej wilgotności w środowisku uprawy oraz równie dobrej wentylacji na poziomie korzeni. Najpoważniejszym objawem odwodnienia tej orchidei jest marszczenie i wysychanie nowych pseudobulw. Również podczas rozwoju nowych pędów kwiatowych zaleca się spryskiwanie młodych pąków wodą, aby zapobiec ich wysuszeniu.

Środowisko uprawy będzie stanowił torfowiec sphagnum, zmieszany z drobnoziarnistą korą, włóknem kokosowym, aby zapewnić drenaż i napowietrzenie korzeni, oraz innymi podobnymi podłożami o wysokiej retencji wody, które jednocześnie zapewniają dobrą wentylację.

Chcesz zobaczyć więcej artykułów i zdobyć więcej wiedzy? Ten artykuł jest dostępny za darmo, ale możesz wesprzeć secretgarden.ro z recenzją tutaj:

Google: Recenzje w Google

Facebook: Recenzje na Facebooku