Epidendrum (Dinema) Polybulbon Lindl. 1826 to gatunek botaniczny opisany przez Lindleya w 1826 roku, często przypisywany do rodzajów Epidendrum lub Encyclia, stosunkowo niedawno przypisany do rodzaju monotypowego (z jednym gatunkiem) Dinema.
Należy do plemienia Epidendreae, podplemienia Laeliinae, a nazwa rodzaju, Dinema, jest skrótem od słowa di - dwa oraz nema - nić, co daje bifilar, dwie nici, odnosząc się do dwóch stosunkowo długich, cienkich wyrostków znajdujących się na końcu kolumny.
Akceptowane synonimy dla Dinema Polybulbon to: Bulbophyllum Occidentale Spreng 1827; Dinema Cubincola (Borhidi) H.Dietr. 1980; Dinema Polybulbon [Sw.]Lindley 1831; Epidendrum Cubincola Borhidi 1976 publ. 1977; *Epidendrum Polybulbon Sw. 1788; Epidendrum Polybulbon var. luteo-album Miethe.
Są to rośliny niskiego wzrostu, które zasiedlają epifitycznie lub litofitycznie stosunkowo wilgotne lasy dębowe na dużych wysokościach, od 600 do 3200 m, w Ameryce Środkowej i archipelagu Karaibów - dokładniej w Meksyku, Gwatemali, na Kubie, Jamajce. Pseudobulwy owalne do wąsko owalnych, bocznie spłaszczone, zielono-żółtego koloru, noszą 1-3 liście o tępych końcach, osadzone w strefie szczytowej, o kształcie eliptyczno-lancetowatym do eliptyczno-owalnego.
Kwitnienie występuje od jesieni do wczesnej wiosny, na dojrzałych pseudobulwach, w formie długich, pojedynczych kwiatostanów na szypułkach (1,5 - 3 cm), na szczycie, na których pojawiają się duże, pachnące kwiaty. Wielkość kwiatów wynosi około 3 cm, co daje imponujący wygląd w porównaniu do 6 - 7 cm pseudobulwy (łącznie z liśćmi).
W uprawie Epidendrum (Dinema) Polybulbon preferuje chłodne do umiarkowanie ciepłych warunków, z minimalnymi wartościami 15,5 °C w zimowe noce i maksymalnymi 26,5 °C w letnie dni.
Pod względem promieniowania świetlnego, preferuje światło rozproszone, o wartości około 21500 Lx, chociaż niektórzy autorzy sugerują wyższe poziomy natężenia. Należy jednak pamiętać, że delikatne liście tego gatunku mogą łatwo ulec poparzeniu przy wyższych wartościach natężenia światła, dlatego zalecamy ostrożność.
Jako podlewanie, należy przede wszystkim uwzględnić preferowany sposób sadzenia. Jeśli okazy będą umieszczone na płytkach kory lub korka, należy podać wystarczającą ilość wody, aby utrzymać podłoże wilgotne. Jeśli jednak preferowane będzie sadzenie w doniczce, zaleca się mniejsze podlewanie, upewniając się, że podłoże jest tylko wilgotne. W obu przypadkach częste zraszanie i utrzymanie odpowiedniego poziomu wilgotności powietrza na poziomie korzeni zmniejsza intensywne parowanie wody z delikatnych korzeni i małych pseudobulw.
Nawożenie, wykonywane w dużych rozcieńczeniach, 1 łyżeczka na 4 litry, będzie podawane przy każdym podlewaniu.
Zalecane podłoże składa się z kory o drobnej granulacji, czasami zmieszanej z różnymi innymi materiałami, takimi jak suchy paproć. Zalecamy także włókno kokosowe, ewentualnie w mieszance z torfem (rozłożony mech torfowiec) lub nawet świeży lub suchy torfowiec. Należy jednak uważnie kontrolować podlewanie, aby nie podawać nadmiaru wody.
Chcesz zobaczyć więcej artykułów i zdobyć więcej wiedzy? Ten artykuł jest dostępny za darmo, ale możesz wesprzeć secretgarden.ro cu o recenzie aici:
Google: Recenzje na Google
Facebook: Recenzje na Facebooku