Η καλλιέργεια της Συκιάς (Ficus carica) στη Ρουμανία δεν είναι κάτι καινούργιο - υπάρχει ήδη μια ιστορία μερικών εκατοντάδων ετών, και οι πρόσφατες κλιματικές αλλαγές (με την έννοια της θέρμανσης και της εξομάλυνσης των χειμώνων) επιτρέπουν την καλλιέργεια σε μεγάλη κλίμακα και στη Ρουμανία, με πολύ μεγάλη οικονομική ευκαιρία.
Αν και στο παρελθόν η Συκιά καλλιεργούνταν κυρίως στο νότιο τμήμα της Ρουμανίας λόγω του πιο ήπιου κλίματος, τα τελευταία χρόνια έχουν ιδρυθεί πραγματικοί οπωρώνες ακόμα και σε λοφώδεις ή υποορεινές περιοχές.
Η ανάπτυξη της συκιάς. Αναπτύσσεται φυσικά ως θάμνος, αλλά με κλαδέματα μπορεί να πάρει και τη μορφή θάμνου με κόμη. Η ανάπτυξη είναι αρκετά γρήγορη και η συγκομιδή άφθονη, σε σχέση με το μέγεθος των φυτών.
Οι σύκιες - οι καρποί εμφανίζονται μία ή δύο φορές το χρόνο, κατά την περίοδο Ιουλίου-Αυγούστου-Σεπτεμβρίου (ανάλογα με την ποικιλία). Οι γνωστές καλλιέργειες συκιάς παρουσιάζουν ανώτερες ειδικές ιδιότητες (μεγάλη διάρκεια ζωής, γεύση, υφή, μέγεθος καρπών, παραγωγικότητα). Οι καρποί εμφανίζονται τον πρώτο χρόνο στις ανεπτυγμένες φυτεύσεις που αγοράζονται σε γλάστρα.
Οι κλαδέματα/κούρεμα της συκιάς - γίνονται για την απόκτηση υλικού για φυτική αναπαραγωγή, αλλά και για το αραιό της κόμης, την αφαίρεση των ξηρών μερών ή τη διατήρηση του σχήματος. Η συκιά δεν απαιτεί συχνά ή πολύπλοκα κλαδέματα.
Ανθεκτικότητα στον κήπο. Αντέχει μέχρι -20°C (-30°C σε ορισμένες επιλεγμένες καλλιέργειες) χωρίς σημαντικές απώλειες. Η ανθεκτικότητα αυξάνεται καθώς το φυτό ωριμάζει, το ριζικό σύστημα αναπτύσσεται και τα κλαδιά γίνονται πιο παχιά. Συνιστάται η προστασία με περιτύλιξη των φυτών τα πρώτα χρόνια με μικροπορώδη μεμβράνη (αντιπαγωτική μεμβράνη, μεμβράνη τύπου Agril, κ.ά.). Οι περιπτώσεις παγώματος στη Συκιά συνεπάγονται ζημιά στα αερόφυτα μέρη - όμως η ρίζα παραμένει ζωντανή και το φυτό ξαναμπαίνει σε βλάστηση την άνοιξη.
Φύτευση. Τα φυτά που αγοράζονται σε γλάστρα μπορούν να φυτευτούν χωρίς περιορισμούς από Μάρτιο έως Νοέμβριο, καθώς έχουν ήδη ανεπτυγμένο ριζικό σύστημα. Συνιστάται να αποφεύγετε τη φύτευση συκιών κατά τη διάρκεια του κρύου καιρού, ακόμα και αν οι θερμοκρασίες είναι ευνοϊκές, επειδή θα προσαρμοστούν πιο δύσκολα.
Τοποθέτηση στον κήπο. Για να απολαύσετε πλούσια καρποφορία, συνιστάται να φυτέψετε τη συκιά σε ένα όσο το δυνατόν πιο ηλιόλουστο μέρος, εξασφαλίζοντας παράλληλα την απαραίτητη άρδευση (ειδικά όταν το φυτό είναι νεαρό). Η τοποθέτηση κοντά σε φράχτη (που προσφέρει προστασία από τους ανέμους του κρύου καιρού) ή κοντά σε τοίχο σπιτιού (που λειτουργεί ως πηγή θερμότητας) παρουσιάζει σημαντικά πλεονεκτήματα για την καλλιέργεια, αλλά λάβετε υπόψη ότι η συκιά χρειάζεται και χώρο για να αναπτυχθεί.
Η λίπανση της συκιάς μπορεί να γίνει τόσο με κλασικές μεθόδους (κοπριά) όσο και με τη χρήση χημικών λιπασμάτων ή άλλων τύπων οργανικών λιπασμάτων. Κάποιοι καλλιεργητές χρησιμοποιούν προϊόντα με ισορροπημένο NPK, βασιζόμενοι στη διαθεσιμότητα των πόρων στο έδαφος από τα οποία το φυτό θα απορροφήσει τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά.
Αν και η συκιά δεν είναι πολύ απαιτητική όσον αφορά τη λίπανση, καθώς κατάγεται από ξηρές περιοχές, η λίπανση μπορεί να βελτιώσει την παραγωγή και την ποιότητα των καρπών. Ορισμένες πηγές αναφέρουν μία μόνο λίπανση την άνοιξη, όταν το φυτό εισέρχεται στην περίοδο βλάστησης.
Πότισμα της συκιάς. Αν και το φυτό επιβιώνει πολύ καλά χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση, η παραγωγικότητα και η ποιότητα των καρπών επηρεάζονται άμεσα από το πότισμα. Οι καλλιεργητές χρησιμοποιούν συστήματα στάγδην άρδευσης που παρέχουν νερό καθημερινά, ενώ οι ερασιτέχνες ποτίζουν κάθε 2-7 ημέρες (ανάλογα με τη θέση του φυτού και την ξηρότητα του εδάφους). Σε περιόδους έντονων βροχοπτώσεων το πότισμα διακόπτεται.
Αντοχή σε ασθένειες και εχθρούς. Οι συκιές θεωρούνται «pest free». Στην πράξη, οι μόνες ανησυχίες αφορούν την αγορά των φυτών, τη φύτευση, το πότισμα και τη συγκομιδή.
Περιέργειες. Οι συκιές έχουν διάρκεια ζωής έως και 200 χρόνια. Στη Ρουμανία υπάρχουν δείγματα ηλικίας άνω των 100 ετών.
Το οικονομικό δυναμικό της συκιάς είναι σχετικά εύκολο να αξιολογηθεί, αν σκεφτούμε τους τόνους σύκων που εισάγονται ετησίως σε διάφορες μορφές (ξηρά, παρασκευασμένα ως μαρμελάδες ή φρέσκα στα σούπερ μάρκετ). Προς το παρόν υπάρχουν πολλοί μικροί παραγωγοί που αξιοποιούν τοπικά τις εγχώριες παραγωγές, αλλά αυτό είναι μόνο η αρχή.