Είδος που περιγράφηκε από τον H. Witte το 1861, έχει τα ακόλουθα έγκυρα συνώνυμα: Phalaenopsis violacea f. coerulea, Phalaenopsis violacea f. alba, Phalaenopsis violacea subvar. alba, Phalaenopsis violacea var. alba, Polychilos violacea, Stauritis violacea, Stauropsis violacea. Ενδημικό για τα νησιά Ανταμάν, Νικόμπαρ και βορειοδυτική Σουμάτρα, κυρίως κατά μήκος των υδάτινων ρευμάτων, αναπτύσσεται ως επιφυτικό φυτό σε χαμηλές θέσεις στους κορμούς δέντρων, στα κλαδιά και στις λιανές που κρέμονται πάνω από το νερό, στα περισσότερα τροπικά υγρά δάση χαμηλού υψομέτρου (100 – 150 μ.).
Είδος μικρού έως μεσαίου μεγέθους, θερμόφιλο, με κρεμάμενη ανάπτυξη, με πολύ κοντό βλαστό στον οποίο αναπτύσσονται 3 – 4 ελλειπτικά φύλλα, μήκους έως 25 εκ., αμβλεία, κυματιστά, που στενεύουν σταδιακά προς τη βάση. Τα άνθη είναι πολύ αρωματικά και εμφανίζονται την άνοιξη. Η άνθιση είναι διαδοχική, με τα άνθη να εμφανίζονται διαδοχικά, ανοίγοντας 2 – 3 ταυτόχρονα, σε κρεμάμενους, ανθεκτικούς, εύκαμπτους βλαστούς μήκους περίπου 10 – 12,5 εκ., με έναν πεπλατυσμένο ράχι σε ζιγκ-ζαγκ. Τα άνθη είναι μικρά, διαμέτρου 3,5-5 εκ., αρωματικά και γενικά βιολετί χρώματος. Ορισμένες ποικιλίες μπορεί να παρουσιάζουν πράσινες αποχρώσεις στις άκρες των πετάλων.
Το συνιστώμενο φως ανάπτυξης για την επιτυχή καλλιέργεια του είδους Phalaenopsis violacea κυμαίνεται μεταξύ 16000 – 19000 lux, υποδεικνύοντας προτίμηση για χαμηλό έως μέτριο φωτισμό. Η συνιστώμενη φωτοπερίοδος είναι 12 ώρες/ημέρα, κατά τη διάρκεια της ζεστής περιόδου.
Η ιδανική θερμοκρασία κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού θα είναι 25 – 29 κατά τη διάρκεια της ημέρας και 19 – 20 τη νύχτα, ενώ το χειμώνα αυτή θα μειωθεί σε 20 – 22 την ημέρα και 15 – 16 τη νύχτα, αυτές οι τιμές δείχνουν την προτίμηση του είδους για χαμηλότερες θερμοκρασίες από αυτές που προτιμούν τα υπόλοιπα είδη Phalaenopsis.
Η υγρασία που απαιτείται για την επιτυχή ανάπτυξη του είδους Phalaenopsis violacea είναι 60% αν επιλεγεί καλλιέργεια σε γλάστρες και 75% αν επιλεγεί καλλιέργεια τύπου bare root (όπως στα είδη Vanda) ή τοποθέτηση σε πλάκες φλοιού.
Μια άλλη μέθοδος καλλιέργειας που εφαρμόζεται σε αυτό το είδος είναι η τοποθέτηση σε γυάλινα/πλαστικά διαφανή δοχεία, για να διευκολυνθεί η παρακολούθηση των ριζών και του υποστρώματος. Ως μέσο καλλιέργειας μπορεί να επιλεγεί φλοιός κωνοφόρων διαμέτρου 2 – 4 εκ. ή sphagnum. Σε περίπτωση τοποθέτησης σε ξύλινες πλάκες, είναι απαραίτητο να τοποθετηθεί ένα στρώμα sphagnum ανάμεσα στην πλάκα και τις ρίζες του φυτού.
Συνιστάται το πότισμα των φυτών αμέσως μόλις παρατηρηθεί ξήρανση, ακόμη και μερική, του υποστρώματος, παρακολουθώντας προσεκτικά το χρώμα των ριζών. Όταν αρχίζουν να γίνονται μάλλον ασημένιες παρά πράσινες, είναι σημάδι ότι τα φυτά πρέπει να ποτιστούν. Για τα δείγματα που καλλιεργούνται χωρίς υπόστρωμα, μπορεί να χρειαστεί ακόμη και καθημερινό πότισμα κατά τη ζεστή περίοδο, με ιδιαίτερη προσοχή στην απομάκρυνση της περίσσειας νερού που συσσωρεύεται στην περιοχή των μασχαλών των φύλλων και στο κεντρικό μέρος του στελέχους, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει μυκητιασικές ασθένειες. Κατά τη ζεστή περίοδο, τα φυτά θα ωφεληθούν από επιπλέον ψεκασμούς νερού, οι οποίοι εφαρμόζονται το απόγευμα, για να επιτραπεί το στέγνωμα πριν από το βράδυ.
Οι λιπάνσεις θα γίνονται κάθε τρίτο πότισμα, χρησιμοποιώντας το 50% των δόσεων που αναγράφονται στη συσκευασία. Αυτές θα χορηγούνται μετά το πότισμα, για να διευκολυνθεί η απορρόφηση των θρεπτικών και να προληφθούν οι χημικές καύσεις των ριζών.
Για αυτό το είδος δεν απαιτείται περίοδος ανάπαυσης, το Phalaenopsis violacea μπορεί να ανθίσει οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου, ειδικά μεταξύ των μηνών Μαΐου και Οκτωβρίου. Δεν συνιστάται το κόψιμο των στελεχών μετά το τέλος της ανθοφορίας, καθώς αυτά τείνουν να συνεχίσουν την ανάπτυξή τους και να ξαναανθίσουν για αρκετές διαδοχικές περιόδους.
Θέλεις να δεις περισσότερα άρθρα και να αποκτήσεις περισσότερες γνώσεις; Αυτό το άρθρο προσφέρεται δωρεάν, αλλά μπορείς να υποστηρίξεις secretgarden.ro με μια αξιολόγηση εδώ:
Google: Αξιολόγηση στο Google
Facebook: Αξιολόγηση στο Facebook