Maxillaria variabilis (Bateman ex Lindl. 1837) - μικρό σε μέγεθος βοτανικό είδος, από το Μεξικό (Chiapas, Colima, Durango, Guerrero, Hidalgo, Jalisco, México), Γουατεμάλα, Μπελίζ, Ελ Σαλβαδόρ, Ονδούρα, Νικαράγουα, Κόστα Ρίκα, Παναμά, Κολομβία και Εκουαδόρ, όπου απαντά σε χερσαίους, λιθοφιλικούς ή επιφυτικούς βιότοπους, σε φυλλοβόλα είδη, κυρίως δρυς, ή στη βάση αυτών, σε απομονωμένα δέντρα σε βοσκότοπους και λιβάδια, σε ανοιχτά ή πυκνά δάση με υψηλή υγρασία, σε υψόμετρα από 500 έως 2500 μ.
Περιγράφηκε από τον Bateman μετά τον Lindley, το 1837, το ταξον γνωρίζει τα ακόλουθα έγκυρα συνώνυμα: Maxillaria angustifolia Hooker 1841; Maxillaria chiriquensis Schlechter 1922; Maxillaria lyoni Lindley 1845; Maxillaria panamensis Schltr. 1922; Maxillaria revoluta Kl. 1852; Maxillaria variabilis subvar. lutea A.H.Kent 1893; Maxillaria variabilis var. unipunctata Lindl. 1838; Maxillariella panamensis (Schltr.) Szlach. & Sitko 2012; Maxillariella variabilis (Bateman ex Lindl.) M.A. Blanco & Carnevali 2007; Maxillariella variabilis var. unipunctata (Lindl.) Solano 2011. Το Maxillaria curtipes είναι ένα άλλο συχνά αναφερόμενο συνώνυμο, αλλά συνιστάται να αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη, μέχρι να υπάρξουν ισχυρές επικυρώσεις και αναθεωρήσεις. Το είδος διακρίνεται από τα παρόμοια είδη M. Caespitifica μέσω των διαφορετικών ανθέων - στα τελευταία αυτά είναι μικρότερα και πράσινα - και από το είδος Costaricensis μέσω των πράσινο-κρεμ ανθέων με κόκκινες κηλίδες, και μέσω της προτίμησης για πολύ πιο υγρές περιοχές του δεύτερου είδους.
Το είδος μικρού μεγέθους (4 - 21 εκ. ύψος) παρουσιάζει μεμονωμένα φύλλα, που μοιάζουν κάπως με χορτάρι, γραμμικά ή γραμμικο-ελλειπτικά, μυτερά έως αμβλεία, μήκους 3 - 15 εκ., τοποθετημένα στην κορυφή σε διαχωρισμένους ψευδοβόλους, ελλειψοειδείς, μήκους 1,3 - 6,4 εκ., καλυμμένους με πολλές θήκες, που προεξέχουν από γραμμικούς ή διακλαδισμένους ριζώματα. Η ανθοφορία συμβαίνει όλο το χρόνο, στη βάση των λουλουδιών υπάρχουν ινώδεις θήκες που περιβάλλουν τους λεπτούς ανθικούς μίσχους μήκους 5 εκ., με μοναδικά άνθη, περιβαλλόμενα από μερικές λεπτές, διαφανείς, λανσεολακτές βράκτες. Το χρώμα των ανθεκτικών για μεγάλα διαστήματα λουλουδιών ποικίλλει, από σχεδόν μαύρο, ίντιγκο, βιολετί, λευκό, κίτρινο, με ή χωρίς κόκκινα κεντρικά στίγματα, κιτρινοπράσινο, και η διάμετρός τους είναι γενικά 2 εκ. Η εμφάνιση είναι γυαλιστερή, σχεδόν κηρώδης, και το λάμπελ μπορεί να είναι κόκκινο στις ανοιχτόχρωμες ποικιλίες, ενώ στα σκοτεινότερα δείγματα το χρώμα του είναι παρόμοιο με αυτό του στεφάνου.
Το επίπεδο της φωτεινής ακτινοβολίας που συνιστάται για αυτό το είδος θα κυμαίνεται στο διάστημα 18000 - 30000 lux, με μέτριας έντασης, καλά διασκορπισμένο φως, καθώς η άμεση έκθεση στις ηλιακές ακτίνες μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα που θα καταστρέψουν το φυτό. Συνιστάται η εξασφάλιση αποτελεσματικού αερισμού.
Η θερμοκρασία ανάπτυξης που συνιστάται θα κυμαίνεται γύρω στις τιμές 25 - 28 ℃. Είναι προτιμότερο το φυτό να τοποθετείται σε περιβάλλον που επιτρέπει φυσική μείωση της θερμοκρασίας κατά τη διάρκεια της νύχτας (μπαλκόνι/βεράντα, κτλ.) - οι διαφορές θερμοκρασίας βοηθούν το φυτό και διεγείρουν την ανθοφορία.
Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και στις αρχές του φθινοπώρου συνιστάται η διατήρηση υγρασίας αέρα 60 - 75%, που μπορεί να επιτευχθεί με περιοδικές ψεκασμούς ή με τη βοήθεια ενός υγραντήρα, ενώ από το τέλος του φθινοπώρου μέχρι την άνοιξη αυτή να μειωθεί στο 55 - 60%.
Για την καλλιέργεια του είδους προτιμώνται δοχεία με αποτελεσματική αποστράγγιση - για παράδειγμα πλαστικά καλάθια ή γλάστρες με αρκετές οπές, που θα επιτρέπουν την γρήγορη αποστράγγιση του νερού και τον κατάλληλο αερισμό του υποστρώματος. Το υπόστρωμα καλλιέργειας θα αποτελείται από φλοιό κωνοφόρων με μεσαίο ή μεγάλο μέγεθος κόκκων, κομμάτια ίνας καρύδας με μεγάλο διάμετρο
Το πότισμα γίνεται μέτρια προς άφθονα (σε υπόστρωμα με καλή αποστράγγιση), ξεκινώντας από το δεύτερο μισό της άνοιξης και μέχρι τις αρχές του φθινοπώρου, μειώνοντας γρήγορα και σημαντικά τους επόμενους 5 - 6 μήνες, ώστε να ανταποκρίνεται στις περιόδους έντονων βροχών που ακολουθούνται από ξηρασία στο φυσικό περιβάλλον. Το πρόγραμμα ποτίσματος θα επαναληφθεί με το πέρασμα του πρώτου μισού της επόμενης άνοιξης.
Η λίπανση θα γίνεται σε συγκέντρωση 25 - 50% της συνιστώμενης δόσης ανά φιαλίδιο, κατά την περίοδο ενεργής ανάπτυξης, χρησιμοποιώντας καθ' όλη τη διάρκεια του έτους ένα ισορροπημένο λίπασμα· μπορεί όμως να χρησιμοποιηθεί μια παραλλαγή εμπλουτισμένη με άζωτο από την άνοιξη μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού, η οποία στη συνέχεια θα αντικατασταθεί από μια φόρμουλα πλούσια σε φώσφορο, από τα μέσα του καλοκαιριού μέχρι το τέλος του φθινοπώρου. Κατά την ψυχρή περίοδο η λίπανση θα διακόπτεται.
Η περίοδος αδράνειας του χειμώνα θα διασφαλιστεί με τη μείωση της παροχής νερού και τη διακοπή της λίπανσης, αλλά θα φροντίζεται να μην επιτρέπεται η πλήρης ξήρανση του υποστρώματος. Επιπλέον, συνιστώνται περιστασιακές ψεκασμοί το πρωί και σπάνια και επιφανειακά ποτίσματα, μόνο σε περίπτωση ανάγκης. Οι ψεκασμοί θα πρέπει να καλύπτουν όλη την απαραίτητη ποσότητα νερού κατά την περίοδο αδράνειας.
Θέλεις να δεις περισσότερα άρθρα και να αποκτήσεις περισσότερες γνώσεις; Αυτό το άρθρο προσφέρεται δωρεάν, αλλά μπορείς να υποστηρίξεις secretgarden.ro με μια αξιολόγηση εδώ:
Google: Αξιολόγηση στο Google
Facebook: Αξιολόγηση στο Facebook