Είδος φυτού που ανήκει στην υποοικογένεια Epidendroideae, στην φυλή Cymbidieae, στην υποφυλή Oncidiinae, η Gomesa radicans περιγράφεται από τους M.W.CHASE & N.H.WILLIAMS, Ann. Bot. (Oxford) 104: 398 (2009) και είναι γνωστή επίσης με τα συνώνυμα Ornithophora quadricolor Barb. Rodr, αποδοθέν το 1864, Ornithophora radicans (Rchb. F) Garray & Pabst., το 1951, Sigmatostalix radicans Rchb. F. το 1882. Το είδος περιγράφηκε από τον Robert Brown και ονομάστηκε προς τιμήν του Dr. Bernardino Antonio Gomes, Πορτογάλος γιατρός και βοτανολόγος.
Είναι πιθανό να υπάρχουν περισσότερα είδη από τα 12 γνωστά σήμερα, που περιμένουν να ανακαλυφθούν ή που χρειάζονται ταξινομικές και συστηματικές διευκρινίσεις. Η Gomesa radicans, αρχικά συμπεριλαμβανόμενη στο γένος Ornithophora ως το μοναδικό είδος του, ενσωματώθηκε αργότερα στο γένος Gomesa, μετά από ειδικές αναθεωρήσεις.
Η Gomesa radicans κατοικεί τα υγρά τροπικά ορεινά δάση σε υψόμετρα 450 - 1300 μ. στις παράκτιες περιοχές της Βραζιλίας και της Αργεντινής. Ορισμένα είδη του γένους Gomesa μπορούν να φτάσουν στις εσωτερικές περιοχές, αλλά πάντα προτιμούν τα δάση με υψηλή υγρασία, κατά μήκος ποταμών, όπου μπορούν να καταλάβουν επιφυτικές ή λιθοφιλικές θέσεις, πλούσιες σε οργανικό υλικό που αποθηκεύεται ανάμεσα στους ψευδοβόλους (αυτοί είναι καλά ανεπτυγμένοι σε σύγκριση με το μέγεθος των δειγμάτων).
Κατάγεται από τη Βραζιλία, συλλέχθηκε πρώτη φορά κοντά στο Πόρτο Αλέγκρε, στην πολιτεία Ρίο Γκράντε ντο Σουλ, αλλά είναι γνωστή και στις παράκτιες περιοχές των πολιτειών Σάντα Καταρίνα, Παρανά, Σάο Πάολο, Ρίο ντε Τζανέιρο και Εσπίριτο Σάντο. Είδος νάνο, που αγαπά τη ζέστη, μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 23 εκ., ξεχωρίζει για τους στενούς, λεπτούς, επιμήκεις-γλωσσοειδείς ψευδοβόλους, πλαγιοσυμπιεσμένους, που μπορούν να φτάσουν μήκος περίπου 5 εκ., και στους οποίους αναπτύσσονται στη βάση μερικά θήκες που φέρουν φύλλα. Στην κορυφή των βολβών υπάρχουν άλλα δύο φύλλα, σφηνοειδή, γραμμικά-γλωσσοειδή, μυτερά, μεμβρανώδη, μήκους έως 18 εκ., που μοιάζουν με χορταράκια.
Η Gomesa radicans ανθίζει το καλοκαίρι και το φθινόπωρο, σχηματίζοντας μακριά, λεπτά, καμπυλωτά ανθικά στελέχη μήκους έως 18 εκ., στα οποία αναπτύσσονται σπάνια, μικρά, αρωματικά άνθη μήκους 0,6 - 1 εκ., μετρημένα από την κορυφή του ραχιαίου πέταλου μέχρι το κάτω άκρο του λαβέλλου. Το άνθος έχει χρώμα από λευκό έως λευκοπράσινο, με κίτρινο λαβέλλο, μερικές φορές τονισμένο με πορτοκαλί, ενώ η ραχιαία περιοχή παρουσιάζει σκούρες μοβ αποχρώσεις.
Είδος που αγαπά το μέτριο φως, προτιμά εντάσεις φωτεινής ακτινοβολίας 15000 - 23000 lux, αλλά όχι άμεσο φως, παρά φιλτραρισμένο, συνοδευόμενο από καλή αερισμό.
Μέση θερμοκρασία κατά τις καλοκαιρινές ημέρες θα είναι 29 - 31 °C, με ελάχιστες 18 - 20 °C τη νύχτα, ενώ το χειμώνα, η θερμοκρασία κατά τη διάρκεια της ημέρας θα είναι 19 - 20 °C, με ελάχιστες 9 - 10 °C τη νύχτα.
Το είδος προτιμά υψηλή υγρασία, τυπική των συνθηκών του φυσικού περιβάλλοντος, με τιμές που πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 75 - 80%, αλλά απαιτεί μειώσεις μέχρι 65 - 70% κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Λόγω του τρόπου ανάπτυξης του είδους, είναι εξαιρετικά κατάλληλο για τοποθέτηση σε πλακέτες φλοιού, στην περίπτωση αυτή όμως είναι απαραίτητο να διασφαλιστούν υψηλότερα επίπεδα υγρασίας και να γίνονται καθημερινές ψεκασμοί των φύλλων κατά τις καλοκαιρινές ημέρες. Τα φυτά μπορούν να αναπτυχθούν καλά και σε γλάστρες με χαμηλό ύψος ή σε ξύλινα καλάθια με καλή αποστράγγιση, εξοπλισμένα με πολύ αφράτο υπόστρωμα, που επιτρέπει γρήγορη αποστράγγιση του νερού. Είναι πολύ σημαντικό το υπόστρωμα γύρω από τις ρίζες να μην είναι κορεσμένο με νερό, αλλά ούτε να στεγνώνει εντελώς, απαιτώντας συχνές αλλαγές υποστρώματος για να αποφευχθεί η πλήρης αποσύνθεσή του.
Διαίρεση των φυτών είναι εύκολη, πραγματοποιείται με τα καλύτερα αποτελέσματα όταν παρατηρείται η έναρξη παραγωγής νέων βλαστών. Πότισμα θα χορηγείται μέτρια έως εντατικά καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, με ανάγκη ενίσχυσης κατά την περίοδο ανάπτυξης.
Λίπανση - θα χρησιμοποιηθούν λιπάσματα στο 25 - 50% της συνιστώμενης δόσης, με δυνατότητα χορήγησης είτε ισορροπημένων είτε αυτών πλούσιων σε άζωτο, από την άνοιξη μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού, ακολουθούμενη από αντικατάσταση με λιπάσματα πλούσια σε φώσφορο μέχρι το τέλος του φθινοπώρου.
Κατά τη διάρκεια του χειμώνα μπορεί να δοθεί μια περίοδος ανάπαυσης, μειώνοντας ελαφρώς την ποσότητα του νερού που χορηγείται, ειδικά σε περιοχές όπου η χειμερινή φωτοπερίοδος παρουσιάζει σημαντικές μειώσεις, αλλά χωρίς να επιτρέπεται στα φυτά ή στο υπόστρωμα να στεγνώσουν εντελώς, ή στους ψευδοβολβούς να ζαρώνουν υπερβολικά. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η λίπανση θα μειωθεί ή θα διακοπεί μέχρι την αρχή της άνοιξης.
Η πλήρης προσφορά ορχιδέων από το Secret Garden είναι διαθέσιμη εδώ (link).
Θέλεις να δεις περισσότερα άρθρα και να αποκτήσεις περισσότερες γνώσεις; Αυτό το άρθρο προσφέρεται δωρεάν, αλλά μπορείς να υποστηρίξεις secretgarden.ro με μια αξιολόγηση εδώ:
Google: Αξιολόγηση στο Google
Facebook: Αξιολόγηση στο Facebook