Το Dendrobium lindleyi (συν. aggregatum) είναι ένα επιφυτικό είδος με κατανομή από τα βορειοανατολικά της Ινδίας, καλύπτοντας την Ινδοκίνα και την Ταϊλάνδη (όπου αναπτύσσεται στα κλαδιά δέντρων με φυλλοβόλα φύλλα, σε ορεινές περιοχές, αλλά και στις νότιες και νοτιοκεντρικές περιοχές, σε υψόμετρα 650 - 1400 μ.), το Sikkim, το Μπουτάν, τη Βιρμανία, το Λάος, το Βιετνάμ και το νοτιοδυτικό τμήμα της Κίνας. Το Dendrobium aggregatum απολαμβάνει μια ίσως αδικαιολόγητη φήμη μεταξύ των συλλεκτών, με υποστηρικτές που υποστηρίζουν την ευκολία καλλιέργειας και άνθισης του είδους, αλλά και ένθερμους αντιπάλους που αναφέρουν τη δυσκολία στην επίτευξη ανθοφορίας ή ακόμα και στη γενική καλλιέργειά του.
Η ονομασία του γένους, που έχει ήδη εξηγηθεί σε προηγούμενες αναρτήσεις, θέλω να επιστήσω την προσοχή στην ειδική ονομασία, aggregatum, που σημαίνει συσσωρευμένο, συγκεντρωμένο, ομαδοποιημένο, και που πιθανότατα αναφέρεται είτε στη διάταξη των ψευδοβολβών ως πυκνές, συμπαγείς μάζες, είτε στα άνθη σε άφθονες ταξιανθίες. Το έγκυρο όνομα του είδους, Lindleyi, αποτελεί τον λατινικό γενική του ονόματος του μεγάλου Άγγλου ορχιδολόγου, που απλά σημαίνει "το dendrobium του Lindley", αφιερωμένο στον επιστήμονα ως φόρος τιμής από τον βοτανολόγο Ernst Gottlieb von Steudel το 1840, όταν αυτός περιέγραψε το παρόν είδος.
Τα έγκυρα συνώνυμα είναι: Callista aggregata, Dendrobium aggregatum, Dendrobium alboviride var. majus, Dendrobium lindleyi var. majus, Epidendrum aggregatum.
Αντιπροσωπευτικά δείγματα αυτού του είδους εμφανίζονται από υψόμετρα άνω των 500 μ., ωστόσο υπάρχουν περιπτώσεις όπου κατοικούν με επιτυχία σε θερμότερα ή εύκρατα περιβάλλοντα, χάρη στην εξαιρετική προσαρμοστικότητα αυτού του ταξινομικού είδους στις κλιματικές συνθήκες, αλλά ανεξάρτητα από τον προτιμώμενο τρόπο ανάπτυξης, το είδος θα χρειάζεται πάντα μεγάλη ποσότητα φωτεινής ακτινοβολίας, νερό και περίοδο αδράνειας κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Είδος μινιατούρα του γένους, με συνολικό ύψος 10 - 20 εκ., με κοντούς ψευδοβολβούς μήκους περίπου 5 - 10 εκ., παχείς, ελαφρώς ρυτιδωμένους, γωνιώδεις, προοριζόμενους για αποθήκευση αποθεμάτων νερού και θρεπτικών ουσιών, συμπιεσμένους ο ένας στον άλλο στη βάση, με ελαφρώς μυτερά άκρα - σχηματίζοντας ομάδες, συσσωματώσεις, που δίνουν το όνομα στο είδος.
Γενικά, καλύπτονται από ένα ινώδες κάλυμμα, με υφή παρόμοια με το χαρτί, που ονομάζεται sarong (το όνομα ενός παραδοσιακού ενδύματος στις Φιλιππίνες, τη Μαλαισία, την Ινδονησία), με ρόλο προστασίας των νέων βλαστών, του οποίου η αφαίρεση δεν συνιστάται εκτός αν υπάρχει υποψία μόλυνσης ή προσβολής από μυκητιακά, βακτηριακά ή εντομολογικά στοιχεία. Εξαιτίας του γεγονότος ότι μετά την έκθεση σε έντονο ηλιακό φως οι ψευδοβολβοί αποκτούν μια κοκκινωπή απόχρωση, λόγω συσσώρευσης ανθοκυανινών, με ρόλο προστασίας από ηλιακά εγκαύματα, αποκτώντας μια όψη παρόμοια με αποξηραμένα σύκα.
Σε περίπτωση διαίρεσης των φυτών, είναι απαραίτητο να λαμβάνεται υπόψη ότι κάθε προκύπτουσα διαίρεση να αποτελείται από τουλάχιστον 5 - 9 βολβούς. Τα φύλλα των δειγμάτων Dendrobium aggregatum είναι κοντά και παχιά, σκληρά, μοναδικά, τοποθετημένα στην κορυφή κάθε ψευδοβολβού, με μια βαθιά νεύρωση που βρίσκεται κεντρικά, σχετικά ελλειπτική και κάπως σκληρή, η κάμψη τους δεν συνιστάται.
Το χρώμα είναι σκούρο πράσινο, αλλά το χρώμα τους ανοίγει με την έκθεση στον ήλιο, ένα συχνό φαινόμενο στα είδη του γένους Dendrobium. Παρ' όλα αυτά, το κίτρινο χρώμα των φύλλων είναι ένας σαφής δείκτης που σηματοδοτεί την εμφάνιση προβλημάτων υγείας.
Οι ρίζες είναι γενικά λεπτές και λευκές, με κάπως σκληρή υφή, οι κορυφές ανάπτυξης είναι διαφανείς και πράσινες, και ταυτόχρονα ιδιαίτερα εύθραυστες, γεγονός που επιβάλλει προσεκτικό χειρισμό των φυτών κατά τη μεταφύτευση σε άλλα μέσα και δοχεία.
Τα άνθη είναι πολύ ευαίσθητα, διαμέτρου 2,5 - 5 εκ., λευκού, κίτρινου ή σκούρου πορτοκαλί χρώματος, με τάσεις ενίσχυσης του χρώματος καθώς ωριμάζουν, κρεμαστά, ξεκινώντας από ένα διακλαδισμένο και λεπτό ανθικό στέλεχος που αναδύεται από τη βάση των ψευδοβολβών και αναπτύσσεται πλήρως μέσα σε μερικές εβδομάδες, ανταμείβοντας στο τέλος τους παθιασμένους και υπομονετικούς καλλιεργητές.
Το labelumul είναι γενικά πορτοκαλί ή κίτρινο, πιο σκούρο στη βάση. Τα άνθη, σε περίπτωση κατάλληλης φροντίδας και διασφάλισης της σωστής υγρασίας, παραμένουν στα στελέχη κατά μέσο όρο από μία εβδομάδα έως ένα μήνα. Αυτά είναι επίπεδα, χωρίς προεξέχον labelum, φέρουν μια διακριτική μυρωδιά μελιού, αρκετά δύσκολη να ανιχνευθεί από απόσταση, αλλά αντιληπτή από κοντά, ειδικά τις πρωινές και βραδινές ώρες, με το άρωμα να ενεργοποιείται σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού.
Η ανθοφορία πραγματοποιείται το χειμώνα και την άνοιξη. Οι ταξιανθίες θα φέρουν 10 - 20 άνθη, αλλά τα νεαρά φυτά μπορεί να έχουν λιγότερα. Τα ανθικά στελέχη δεν θα ξαναανθίσουν, γι' αυτό είναι απαραίτητο να κοπούν μετά την ξήρανση και την πτώση των λουλουδιών.
Η φύτευση θα γίνεται χρησιμοποιώντας φλοιό πεύκου με μεσαίο μέγεθος κόκκων, ξερό φτέρη, ακόμα και κομμάτια ξύλου τεκ. Προτιμάται η τοποθέτηση σε πλακέτες, καθώς αυτή η μέθοδος επιτρέπει την πλήρη ξήρανση των ριζών μεταξύ των ποτισμάτων και εξασφαλίζει την κυκλοφορία του αέρα, αφού τα είδη του γένους δεν ανέχονται τη στασιμότητα του νερού γύρω από τις ρίζες. Κατά την τοποθέτηση συνιστάται η προσθήκη στρώσης βρύου sphagnum μεταξύ της πλακέτας στήριξης και του φυτού, για να αποφευχθεί η πολύ γρήγορη αφυδάτωσή του. Η δέση μπορεί να γίνει με νάιλον για ψάρεμα, καθώς, σε αντίθεση με το μεταλλικό σύρμα, δεν αλληλεπιδρά με το περιβάλλον και δεν φθείρεται παρουσία νερού. Οι δέσεις μπορούν να αφαιρεθούν αφού το φυτό προσκολληθεί στο υπόστρωμα με τη βοήθεια των ριζών. Στην περίπτωση τοποθέτησης σε δοχεία, θα χρησιμοποιείται υπόστρωμα με χονδρόκοκκη υφή, που στεγνώνει γρήγορα και εξασφαλίζει την αποστράγγιση του νερού. Τα είδη dendrobium δεν εκτιμούν την επέμβαση στις ρίζες.
Η απαιτούμενη φωτεινή ακτινοβολία για καλή ανάπτυξη θα είναι άφθονη, αλλά θα προτιμάται διάχυτο φως, όχι άμεσο. Το επίπεδό της θα κυμαίνεται μεταξύ 35000 – 40000 lux, παρόμοιο με τα περισσότερα είδη Cattleya. Όταν οι ψευδοβόλβοι αποκτούν μια κοκκινωπή απόχρωση, είναι σημάδι ότι το φυτό λαμβάνει τόσο φως όσο χρειάζεται, και θα προτιμάται η διατήρηση της συγκεκριμένης θέσης, εφόσον δεν παρατηρηθούν ηλιακά εγκαύματα. Κατά την περίοδο χειμερινού λήθαργου, η παροχή φωτεινής ενέργειας θα διατηρείται στο ίδιο επίπεδο.
Η συνιστώμενη θερμοκρασία για αυτό το είδος είναι 26 - 28 °C κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών ημερών και 19 - 20 °C κατά τη διάρκεια των νυχτών. Κατά την άνοιξη, η ημερήσια θερμοκρασία θα είναι 30 - 31 °C και η νυχτερινή 12 - 19 °C, με τις τιμές της ημέρας να αντιστοιχούν στο εύρος 25 - 28 °C και 9 - 10 °C κατά τη διάρκεια της νύχτας.
Το πότισμα, στην περίπτωση των φυτών που έχουν τοποθετηθεί σε πλακέτες, θα είναι άφθονο, αλλά θα λαμβάνονται υπόψη οι ατμοσφαιρικές συνθήκες, δηλαδή η υγρασία και η θερμοκρασία. Ως γενικός κανόνας, δεν θα επιτρέπεται η πλήρης ή μακροχρόνια ξήρανση. Στην περίπτωση φυτών που έχουν τοποθετηθεί σε γλάστρες ή παρόμοια δοχεία, συνιστάται η πλήρης ξήρανση του υποστρώματος πριν από το επόμενο πότισμα.
Η σχετική υγρασία για αυτό το είδος είναι 80 - 85% κατά την περίοδο ανάπτυξης, αλλά το χειμώνα και την άνοιξη είναι απαραίτητη η μείωσή της στο 60 - 65%. Οι λιπάνσεις θα γίνονται τακτικά, αλλά σε καμία περίπτωση πιο συχνά από μία φορά την εβδομάδα.
Το λίπασμα δεν θα χορηγείται σε άρρωστα φυτά ή σε φυτά με ξεραμένες ρίζες, καθώς μπορεί να προκαλέσει κάψιμο των ριζών. Συνιστάται η χρήση δόσης 50% της κανονικής συγκέντρωσης που υποδεικνύεται, καθώς και η χρήση λιπάσματος με πρόσθετο άζωτο, ενώ από τα μέσα του καλοκαιριού μέχρι το τέλος του φθινοπώρου θα χρησιμοποιείται λίπασμα με πρόσθετο φώσφορο. Η χειμερινή ανάπαυση θα συνίσταται στην έκθεση σε θερμοκρασίες 10 - 15 °C κατά τη διάρκεια της νύχτας, με ελαφρές ημερήσιες αυξήσεις.
Τα φυτά μπορούν να αντέξουν ελαφρές παγωνιές, αλλά δεν συνιστάται να επιτρέπονται τέτοια φαινόμενα. Τα ποτίσματα θα μειωθούν σταδιακά και η λίπανση θα διακοπεί πλήρως κατά τη περίοδο ανάπαυσης, με δυνατότητα επανέναρξης του ποτίσματος μόνο σε περιπτώσεις όπου παρατηρείται υπερβολικό ζάρωμα και συρρίκνωση των βολβών, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι το μέτριο ζάρωμα και η μερική πτώση των φύλλων είναι φυσιολογικά φαινόμενα χαρακτηριστικά του είδους. Το Dendrobium lindleyi θα ανθίσει ακόμα και αν η θερμοκρασία τις χειμωνιάτικες νύχτες είναι 16 °C, εφόσον εξασφαλίζεται περίοδος ανάπαυσης χωρίς νερό, αλλά ωφελείται περισσότερο από μια περίοδο με 10°C.
Τα φυτά που δεν θα περάσουν αυτή την περίοδο ψυχρής και ξηρής ανάπαυσης θα αναπτύξουν keiki αντί για άνθη. Είναι δυνατή η πλήρης διακοπή του ποτίσματος κατά τη διάρκεια του χειμώνα - ωστόσο, τα φυτά θα είναι πιο υγιή αν κατά τη διάρκεια του χειμώνα, κατά το μεγαλύτερο μέρος, το υπόστρωμα αφήνεται να στεγνώσει εντελώς μεταξύ των ποτισμάτων και αν αυτές οι περίοδοι ξήρανσης δεν διαρκούν πολύ. Τους 1-2 μήνες μετά το τέλος του χειμώνα, το υπόστρωμα θα αφήνεται να στεγνώσει εντελώς μεταξύ των ποτισμάτων και η περίοδος ξήρανσης μέχρι το επόμενο πότισμα θα είναι μεγαλύτερη. Ωστόσο, μπορούν να γίνονται ψεκασμοί το πρωί για να προστατεύονται τα φυτά από την πλήρη ξήρανση.
Η περίοδος ανάπαυσης με μειωμένη παροχή νερού θα διαρκέσει μέχρι οι ανθοφόροι βλαστοί να φτάσουν μήκος περίπου 2,5 εκ. Η λίπανση θα διακοπεί μέχρι την άνοιξη, οπότε θα επανέλθει και το κανονικό πότισμα. Το επίπεδο της φωτεινής ακτινοβολίας θα διατηρηθεί όσο το δυνατόν υψηλότερο.
Θέλεις να δεις περισσότερα άρθρα και να αποκτήσεις περισσότερες γνώσεις; Αυτό το άρθρο προσφέρεται δωρεάν, αλλά μπορείς να υποστηρίξεις secretgarden.ro με μια αξιολόγηση εδώ:
Google: Αξιολόγηση στο Google
Facebook: Αξιολόγηση στο Facebook